Sumದೀಪ ಸಿಂಚNaaaaaaaa.... !

"ಸಂದೀಪದ ಅಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಮೌನದ ಮೆರವಣಿಗೆ
ಆ ಆ ಇ ಈ ಕಲಿಸಲು ಹೋಗುವರು ಹಳ್ಳಿಯ ಮನೆ ಮನೆಗೆ
ಲಾ ಲಾ ಲಾ ಲಾ ಲಾ ಲಾ ಲಾ ಲಾ
ಯಾರೀ ನೀವು ಮೌನದ ಹುಡುಗ ಯಾರಿಗೆ ಕಾದಿರುವೆ
ಇನೋವಾ ಕ್ಯಾಬಿನಲ್ಲಿ ಕೂತು ಮೌನವಾಗಿರುವೆ.."

ಇವರನ್ನು ಮೊದಲು ನೋಡಿದಾಗ ಮತ್ತು ಇವರೇನಾ ನಾ ಮೊದಲು ನೋಡಿದ್ದು ಎನ್ನುವ ಭಾವಗಳ ನಡುವೆ .. ಮಾತು ಮೌನಗಳ ನಡುವೆ ಹೀಗೆ ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಸಂಬಂಧವಿಲ್ಲದೆ ಹಾಡು ಮನದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿತ್ತು..

"ಅಲೆಮಾರಿಗಳು" ತಂಡ ಜನನವಾಗೋದಕ್ಕೆ ಇವರೇ ಒಂದು ಕಾರಣಕರ್ತರು.. ಹಾಗೆಯೇ ನಾ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದಂತೆ ಮಾತಾಡೋದು ನೋಡಿ.. ಶ್ರೀಕಾಂತ್.. ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೀವು ಒಂದು ಕಡೆ ಬರೀಬೇಕು.. ಅಂತ ಹೇಳಿ.. ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಶುರುಮಾಡೋಕೂ ಇವರೇ ಕಾರಣ.. ಪಾಯಿಂಟ್ ಪಂಚರಂಗಿ ಅಂತ ನಾಮಕರಣವಾದಾಗ ಅತಿ ಸಂತೋಷ ಪಟ್ಟ ಪ್ರಜೆ ಇವರು..

ನಾವು ಮಾತಾಡಿದ್ದು ಬಹಳ ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ.. ಕ್ಯಾಬ್ ನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ದೂರವಾಣಿ ಕರೆಗಳು.. ಟ್ರಿಪ್ ನಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಯಾವುದೇ ರೂಪದಲ್ಲಿಯೂ ಅಥವಾ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಕೆಲವೇ ಕೆಲವು ಮಾತುಗಳು.. ಅದು ಹಿತ ಮಿತ.. ಆದರೆ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಅಪಾರವಾದ ನಂಬಿಕೆ.. ನನಗೂ ಹಾಗೆಯೇ ...

ನಾನೂ ಹಳ್ಳಕ್ಕೆ ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.. ದಯಮಾಡಿ ಬರಬೇಕು ಎಂದಾಗ.. ಸೂಪರ್ ಸಂದೀಪ್.. ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಖುಷಿನೇ ಎಲ್ಲಾ ಅಲ್ಲ.. ಮದುವೆನೂ ಆಗಬೇಕು ಎಂದು ಕಾಲು ಎಳೆದಿದ್ದೇ.. !!!

ಸಕ್ಕರೆ ನಾಡಲ್ಲಿ ಆರತಕ್ಷತೆ ಎಂದಾಗ.. ಮುಲಾಜಿಲ್ಲದೆ ನನ್ನ ಮನೆಯ ಪರಿವಾರದವರು.. ಖಂಡಿತ ಹೋಗೋಣ  "ಶ್ರೀ"ಎಂದಿದ್ದಳು.. ನಾ ಓಕೇ ಅಂದಿದ್ದೆ (ಗೃಹಮಂತ್ರಿಗೆ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದುಂಟೆ).. ಆದರೆ ಅಚಾನಕ್ ಮನೆಗೆ ಬಂದ "ಅನಾರೋಗ್ಯ" ಎಂಬ ಅತಿಥಿ ಗೃಹಮಂತಿಗೆ ಗೃಹಬಂಧನ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿತು.. ನೀವೊಬ್ಬರೇ ಹೋಗಿ ಬನ್ನಿ.. ಹಸಿರು ನಿಶಾನೆ ತೋರಿಸಿಯೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು..

ಆಫೀಸ್ ಕೆಲಸ.. ಗಡಿಬಿಡಿ.. ಆರತಕ್ಷತೆಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಕಡೆಗೆ ಗಮನ ಹರಿಸಿರಲಿಲ್ಲ.. ನಮ್ಮ ವಾಟ್ಸಾಪ್ ಅಲೆಮಾರಿಗಳು ತಂಡಕ್ಕೂ ಸುಮ್ಮನೆ ಒಂದು ಸಂದೇಶ ಹಾಕಿದ್ದೆ.. ಯಾರು ಯಾರು ಬರುತ್ತೀರಾ ಅಂತ.. ಆದರೆ ಅವರವರ ಲೋಕ.. ಕಚೇರಿಯ ಒತ್ತಡ.. ವಿಮುಖರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿತ್ತು ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ..

"ಗುರುಗಳೇ.. ಯಾವಾಗ. ಹೇಗೆ.. ನಾ ಬರುತ್ತೇನೆ.. " ನಿಖಿತಾ ಅಲಿಯಾಸ್ ದರ್ಶನ ಕರೆವಾಣಿ ಮತ್ತೆ ಶನಿವಾರ ಜೂನ್ ಹತ್ತರ ಕಡೆ ಮುಖ ಮಾಡುವಂತೆ ಮಾಡಿತ್ತು.. ಹೋಗೋಣ ಬನ್ನಿ ಎಂದಿದ್ದೆ.. ಹೇಗಾದರೂ ಸರಿ.. ನೆಡೆದು.. ಕಾರು.. ಬಸ್ಸು.. ಬೈಕು.. ರೈಲು.. ಹೇಗಾದರೂ ಸರಿಯೇ ಎಂದಿದ್ದೆ.. ಲೋಕಾಭಿರಾಮವಾಗಿ.. !!!

"ಗುರುಗಳೇ.. ನಾ ಬರುತ್ತೇನೆ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಹೋಗೋಣ.. " ಶರವೇಗದ ಸರದಾರ ಹರೀಶ್ ಮಾತು.. ಮುಂದೆ ಆಲೋಚನೆಯೇ ಇಲ್ಲ.. ಕೌನ್  ಬನೇಗಾ ಕರೋಡ್ ಪತಿ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಆಯ್ಕೆಗಳೆಲ್ಲ ಮುಗಿದಿದ್ದು ಅಚಾನಕ್ ಸುಲಭ ಪ್ರಶ್ನೆ ಬಂದ ಹಾಗೆ..  ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಹತ್ತಿರ ಸಂಜೆ ಐದು ಮೂವತ್ತು ಕಣ್ಣು ಹೊಡೆಯುತ್ತಾ ನಿಂತಿತ್ತು ಅವರ ಕಾರು..

"ಹರೀಶ್ ಕೆಳಗೆ ಇಳಿಯಿರಿ.. "

"ಯಾಕೆ?"

"ನೀವು ಇಳಿಯಿರಿ ಮೊದಲು.. " ಗಾಬರಿ ಮೊಗದಲ್ಲಿ ಹರೀಶ್ ಕೆಳಗೆ ಇಳಿದರು.. ಒಂದು ಕರಡಿ ಅಪ್ಪುಗೆ ಕೊಟ್ಟೆ..ಈಗ ನೆಡೆಯಿರಿ ಮಂಡ್ಯಕ್ಕೆ ಅಂದೇ.. ಹೊಟ್ಟೆ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ನಗಲು ಶುರುಮಾಡಿದರು..

ಅಲ್ಲಿಂದ ಶುರುವಾಯಿತು.. ಶರವೇಗದ ಸರದಾರನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ಪಯಣ..

ಮಾತು. ಕಥೆ.. ನಗೆ.. ತಮಾಷೆ.. ಕಾಲು ಎಳೆಯುವಿಕೆ.. ಎಲ್ಲವೂ ಮುಂದಿನ ೯೦ ಕಿಮೀಗಳ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೈಲುಗಲ್ಲುಗಳಾಗಿ ನಿಂತು ಹಲ್ಲು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದವು.. ಸುಸ್ತು ಅನ್ನುವ ಪದವೇ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ.. ಅವತ್ತು ನಾನು, ನಿಖಿತಾ (ದರ್ಶನ್) ಮತ್ತು ಹರೀಶ್ ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಸುಸ್ತಾಗುವಷ್ಟು ತಿರುಗಾಡಿದ್ದೆವು.. ತಂಪಾದ ಗಾಳಿಗೆ ನಿದ್ದೆ ಬರಬಹುದೇನೋ ಎನ್ನುವಂತಾಗಿತ್ತು .. ಆದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ.. ಆ ಪಾಟಿ ಮಾತುಗಳು..

ಸರ್.. ಇಷ್ಟು ವರ್ಷ ಏನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ ಇವಾಗ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದರು ಹರೀಶ್.. ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಅವಕಾಶವೇ ಇಲ್ಲ.. ಹರೀಶ್.. ನಾವೆಲ್ಲಾ.. ಜಂಗಮವಾಣಿಯಾದರೆ ಹತ್ತು ಸಂಖ್ಯೆ ಅಥವಾ ಸ್ಥಿರವಾಣಿಯಾದರೆ ಎಂಟು ಸಂಖ್ಯೆ ಅಷ್ಟೇ ದೂರ.. ವಾಟ್ಸಾಪ್, ಫೇಸ್ಬುಕ್ ಅದು ಇದು ಇದ್ದೆ ಇದೆ.. ಅಲ್ಲವೇ..

ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ.. ಹಲವಾರು ಪೋಸ್ಟರ್ ಗಳು ನಮ್ಮನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸುತ್ತಿದ್ದವು.. ಕೈಮುಗಿದುಕೊಂಡ  ಭಂಗಿ.. ನಗುತ್ತಿರುವ ಭಂಗಿ.. ನಾವೆಲ್ಲರೂ ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ಅನ್ನುವ ಭಂಗಿ.. ಹೀಗೆ.. ಸಾರ್ಥಕ ಶನಿವಾರ ಎಂದು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಅನ್ನಿಸಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು..

ಆರತಕ್ಷತೆ.. ಆಗಲೇ ಅಣ್ಣಾವ್ರ ಹಾಡಿನ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ "ಹೊಸ ಬಾಳಿನ ಹೊಸಿಲಲ್ಲಿ ನಿಂತಿರುವ ನವ ಜೋಡಿಗೆ ಶುಭವಾಗಲಿ" ಎಂದು ಹರಸಿಕೊಂಡು .. ನವ ದಂಪತಿಗಳು .. ಬಂದವರಿಗೆ, ಫೋಟೋದವರಿಗೆ, ವಿಡಿಯೋದವರಿಗೆ ದಂತ ಪಂಕ್ತಿಗಳ ಪ್ರದರ್ಶನದ ಸವಾಲನ್ನು  ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಆಗಲೇ ಅರ್ಧ ಘಂಟೆಯಾಗಿತ್ತು..

ಒಳಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಟ್ಟೆವು.. ಸಿಸ್ಕೋದ ಹಲವಾರು ಸ್ನೇಹಿತರು ಸಿಕ್ಕಿದ್ರು.. ಉಭಯ ಕುಶೋಲೋಪರಿ ಸಾಂಪ್ರತ ಮುಗಿಸಿ.. ಮೆಲ್ಲಗೆ ಸಂಭ್ರಮದ ತೇರಿನಲ್ಲಿ ಕೂತಿರುವ ವಧುವರರನ್ನು ಒಂದಷ್ಟು ಕಿಚಾಯಿಸಿ ಶುಭ ಹಾರೈಸೋಣ ಅಂತ ಇಡೀ ದಂಡೇ ನುಗ್ಗಿತು..
ವಿಡಿಯೋ ಮತ್ತು ಛಾಯಾಚಿತ್ರಕಾರನಿಗೆ ಸಮಸ್ಯೆ ಶುರುವಾಯಿತು.. ಎಲ್ಲಿಂದ ಎಲ್ಲಿ ತನಕ ಕವರ್ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬ ಗೊಂದಲ.. ಅಮೀರ್ ಖಾನ್ ಅಂದು ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡೋ ಹಾಗಿದ್ದರೆ.. "ಎಲ್ಲಿ  ಸೆ ಎಲ್ಲಿ ತಕ್"  ಅಂತ ಹೆಸರಿಡ್ತಾ ಇದ್ದಾ ಅನ್ಸುತ್ತೆ... :-)

ಸುಮಧುರ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ರಸಮಂಜರಿ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.. ಆಗ ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳು ಗೋಚರವಾಯಿತು.. ಅಥವಾ ಜ್ಞಾನೋದಯವಾಯಿತು...
ತಬಲಾ ವಾದಕನ ಎರಡು ಕೈಗಳ ಬೆರಳುಗಳು.. ನರ್ತನಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು..
ರಿದಮ್ ಪ್ಯಾಡ್ ಎರಡು ಕೈಗಳಲ್ಲಿ ಕೋಲಿನ ಮೂಲಕ ಸಂಗೀತದ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಿತ್ತು..
ಕೀ ಬೋರ್ಡ್ ತನ್ನ ಹಲವಾರು ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಸ ರಿ ಗ ಮ ಪ ಗಳನ್ನು ಬಿತ್ತರಿಸುತ್ತಿತ್ತು
ಸ್ಯಾಕ್ಸೋಫೋನ್ ಮಾರುತವನ್ನು ತನ್ನ ಒಡಲಿಗೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡು.. ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನಾದಕ್ಕೆ ಕೈ ಮುಗಿಯುವ ಅನ್ನಿಸಿತು..

ಎರಡು ಕೈಗಳು.. ಜೊತೆ.. ಜೋಡಿ.. ಪೇರ್.. ಅಂತಹ ಸುಮಧುರ ಸಮಯ ಇನ್ನೊಂದು ವಿಚಾರ ಹೇಳುತ್ತಿತ್ತು... ಸಂದೀಪ್ ಮತ್ತು ಸಿಂಚನ.. ಆರತಕ್ಷತೆಯಲ್ಲಿ ಮಿಂಚುತ್ತಿದ್ದ  ಈ ಜೋಡಿ ತಮ್ಮ ಮನದಲ್ಲಿಯೇ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು

"ಜೊತೆಯಲಿ ಜೊತೆ ಜೊತೆಯಲಿ ಹೀಗೆ ಎಂದು"
"ಜೊತೆಯಾಗಿ ಹಿತವಾಗಿ ಸೇರಿ ನೆಡೆವ ಸೇರಿ ನುಡಿವ"
"ಜೊತೆ ಜೊತೆಯಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಜೊತೆಯಲಿ ಅನುದಿನ ಬಯಸಿ ಬಯಸಿ"

ಸಂಗೀತ, ಗಾಯನ.. ಎಲ್ಲವೂ ಹಿತಮಿತವಾಗಿ ಮೂಡಿಬರುತ್ತಿತ್ತು.. ಆ ಸುಧೆಯನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಿದ್ದಾಗ.. ಸಿಸ್ಕೋ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳಿಗೆ ಹೊಳೆದದ್ದು.. "ಅಭಿನಯ ಧೀರೇಂದ್ರ ಗೋಪಾಲ್" ಎಂದು ನಾ ಹೆಸರಿಟ್ಟಿರುವ ಶ್ರೀ ಚೇತನ್ ಅವರ ಒಂದು ಕಿರು ಮಿಮಿಕ್ರಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಯಾಕೆ ಮಾಡಬಾರದು ಎಂದು..

ಭಾಸ್ಕರ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಸ್ನೇಹಿತರು.. ಆ ರಸಮಂಜರಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ರೂವಾರಿಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪಿಸಿಯೇ ಬಿಟ್ಟರು.. ಅಲ್ಲಿಂದ ಶುರುವಾಯಿತು ಹದಿನೈದು ನಿಮಿಷಗಳ ಭರ್ಜರಿ ಔತಣ.. ಸಿನಿ ತಾರೆಗಳು ಆ ಛತ್ರಕ್ಕೆ ನುಗ್ಗಿ ಬಂದಿದ್ದರು.. ಸಮಯದ ಅಭಾವ.. ಆದ್ದರಿಂದ ಅಣ್ಣಾವ್ರು, ಟೈಗರ್ ಪ್ರಭಾಕರ್, ಜಗ್ಗೇಶ್, ಶಿವಣ್ಣ, ಬಾಲಣ್ಣ, ಅಂಬಿ ಹಾಗೂ ಶಂಕರಣ್ಣ ಆರತಕ್ಷತೆಗೆ ಬಂದು ಹರಸಿದರು.. ವಿಡಿಯೋ ತುಣುಕು ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ದೊಡ್ಡದ್ದರಿಂದ ಇಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದೆ.. ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರು ಟೆಕ್ ಜ್ಞಾನಿಗಳು ಆ ವಿಡಿಯೋವನ್ನು ಸಂಕುಚಿತಗೊಳಿಸಿ ಹಾಕುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವ ನಂಬಿಕೆ ನನ್ನದು..

ಸಂದೀಪ್ ಅವರಿಗೆ ಏನಾದರೂ ಉಡುಗೊರೆ ಕೊಡೋಣ ಅಂದರೆ.. ಸಂಕೋಚದ ತುಂಬಿದ ಮನುಷ್ಯ ಅವರು.. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹೇಳಿದ್ದರು ನಿಮ್ಮ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯೇ ಉಡುಗೊರೆ ಎಂದು.. ಆದರೆ ನನಗೆ ಏನೂ ತೋಚದಾಯಿತು.. ಇನ್ನೇನು ಆರತಕ್ಷತೆಗೆ ಕೆಲವೇ ಘಂಟೆಗಳು ಉಳಿದಿದ್ದವು.. ಆ ಗಡಿಬಿಡಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಗೂ ಒಂದು ಕಿರಿದಾದ ಶುಭಕೋರಿಕಾ ಪತ್ರವನ್ನು ತಲುಪಿಸಿದೆವು..

ಅದನ್ನು ನೋಡಿ ಖುಷಿ ಪಟ್ಟ ಸಂದೀಪ್ ತನ್ನ ಮದುವೆಯ ಸಡಗರದ ಮದ್ಯೆ  ನನಗೆ ಕರೆಮಾಡಿದ್ದು.. ಆ ಉಡುಗೊರೆಗಿಂತಾ ಹೆಚ್ಚು ಖುಷಿ ನೀಡಿತು .. ಗೆಳೆತನ ಅಂದರೆ ಅದೇ ಅಲ್ಲವೇ..

ಭರ್ಜರಿ ಊಟವಾಗಿತ್ತು.. ಎಲ್ಲರೂ ಹೆಬ್ಬಾವಾಗಿದ್ದೆವು.. ಊಟ ಮಾಡಿ ಸುಸ್ತಾಗಿ ಹೋಗಿತ್ತು.. ಹೊರಗೆ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಲೋಕಾಭಿರಾಮವಾಗಿ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ.. ನಕ್ಕು ನಕ್ಕು ಇನ್ನಷ್ಟು ಸುಸ್ತಾದೆವು.. ಈ ಕಡೆ ಊಟದಿಂದ ಹೊಟ್ಟೆ ಕನ್ನಂಬಾಡಿ ಕಟ್ಟೆಯಾಗಿದ್ದರೆ.. ನಕ್ಕು ನಕ್ಕು ಕೆರೆ ತೊಣ್ಣೂರು ಆಗಿತ್ತು ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣುಗಳು.. !!!

ಊಟ ಮುಗಿದಿತ್ತು.. ಸುಮ್ಮನೆ ಮೇಲೆ ಬಂದೆವು.. "ನಾಗಮಂಡಲ" ಚಿತ್ರದ.. ನಮ್ಮ ಗುರುಗಳು ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಆಹ್ವಾನ ಸಿಕ್ಕಿದ ಶ್ರೀ ಗೋಪಾಲ ವಾಜಪೇಯಿ ಅವರ ಸಾಹಿತ್ಯ "ಕಂಬದಾ ಮ್ಯಾಲಿನ ಗೊಂಬೆಯೇ" ಈ ಹಾಡು ಶುರುವಾಯಿತು.. ಅದನ್ನ ವಿಡಿಯೋ ಮಾಡೋಣ ಎನ್ನುವ ನನ್ನ ಅತಿ ಮೂರ್ಖತನದ ಉತ್ಸಾಹಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದು ವಿದ್ಯುತ್ ವೈರ್ ಗಳು.. ಸೂಪರ್ ಆಗಿ ಶುರುಮಾಡಿದ್ದರು ಗಾಯಕಿ.. ಆದರೆ ನನ್ನ ಮಂಕುತನದಿಂದ ಆ ಹಾಡು ಮತ್ತೆ ಶುರುವಾಗಿದ್ದು ಒಂದೈದು ನಿಮಿಷ ಆದ ಮೇಲೆ.. ಕ್ಷಮಾಪಣೆ ಕೇಳಿದೆ.. ಹೇಳಿದೆ .. ಆದರೂ ... :-(

ವೈರನ್ನು ತುಳಿದು.. ವಿದ್ಯುತ್ ಪೂರೈಕೆ ಮೈಕಿಗೆ ಹೋಗದ ಕಾರಣ.. ಎಲ್ಲರ ಕೇಂದ್ರ ಬಿಂದುವಾಗಿದ್ದೆ.. ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿಕೊಂಡು ಕಂಬವನ್ನು ಸುತ್ತಿಕೊಂಡು ಬಂದಾಗ.. ಸಿಸ್ಕೋದ ಗೆಳೆಯ "ಏನ್ ಸರ್ ನಿಮ್ಮ ಕಾಲಲ್ಲಿ ಪವರ್" ಅಂದಾಗ ತಲೆ ಎತ್ತಿ ನೋಡಿದೆ..ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಹಲ್ಲು ಬಿಟ್ಟೆ "ಪವಾರ್ ಸ್ಟಾರ್" ಅಂದೇ.. ಮನದಲ್ಲಿ ನೋವು.. ತುಟಿಯಲ್ಲಿ ನಗು.. :-)

ಹೊರಗೆ ಬಂದೆವು.. !!!

ಮನೋಜ್ಞ ಅಲಿಯಾಸ್ ಜೂನಿಯರ್ ಅಣ್ಣಾವ್ರು.. ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಖುಷಿ ಪಡಲು ಇನ್ನಷ್ಟು ಕಾರಣವಾಗಿತ್ತು.. ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿ ಮಂಜು ಶಂಕರ್, ಚಿನಕುರಳಿ ಅವಿನಾಶ್, ಎನಿರ್ಜಟಿಕ್ ಸಿದ್ದು, ಸುಂದರ ವೀರು, ಚಟುವಟಿಕಾ ರತ್ನ ಭಾಸ್ಕರ್, ಹಡಿ ತರಲೆ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಭಾವಂತ ಕಾರ್ತಿಕ್, ಮತ್ತೆ ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ಹೆಸರು ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿರದ ಸ್ನೇಹಿತರು.. ನಕ್ಕಿದ್ದೆ ಭಾಗ್ಯ ಎನ್ನುವಂತಾಗಿತ್ತು..
ರವಿಕಾಂತ್ ಪರಿವಾರ, ಸೋಮ ಮತ್ತು ಅವನ ಮಂಗಳೂರು ಪ್ರವಾಸದ ಕಥಾನಕ.. ಒಂದೇ ಎರಡೇ.. ಇದರ ಮದ್ಯೆ ನಿಕಿತಾ ಅಲಿಯಾಸ್ ದರ್ಶನ ಅವರ ಕುಮಾರಪರ್ವತದ  ಸಾಹಸಗಳು.. ಇವೆಲ್ಲಾ ಸುಮಾರು ಒಂದೂವರೆ ಘಂಟೆ ಬಿತ್ತರ ಗೊಂಡಿತ್ತು ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಸರ್ವರ್ ಸ್ಟೋರೇಜ್ ಇಂದಾ.. ಸೀದಾ ನೇರ ಪ್ರಸಾರ..

ಆಗಲೇ ಗಡಿಯಾರ ಹತ್ತು ಘಂಟೆ ಕನ್ಲಾ.. ಅಂತ ಕಿರುಚುತಿತ್ತು.. ಸರಿ ಹೊರಡೋಣ ಅಂತ.. ಬೆಂಗಳೂರು ದಾರಿ ಹಿಡಿದೆವು.. ನಾ ಮನದಲ್ಲಿ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೆ.. ೯೦ ಕಿಮೀಗಳು.. ಅಂದರೆ.. ಸರಿ ಸುಮಾರು ರಾತ್ರಿ ಹನ್ನೆರಡು ಮೂವತ್ತು ಮನೆ ಸೇರಬಹುದು.. ನನ್ನ ಮನೆಯ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಕಾರು ಬಂದಾಗ.. ಗಡಿಯಾರ ನೋಡಿಕೊಂಡೆ.. ಸೆಕೆಂಡ್ ಮುಳ್ಳು ಗರ ಗರ ತಿರುಗುತ್ತಿತ್ತು.. ನಿಮಿಷದ ಮುಳ್ಳು ಹೊಡಿ ಮಗ ಹೊಡಿ ಮಗ ಬಿಡಬೇಡ ಅವನ್ನಾ ಅಂತ ಸೆಕೆಂಡ್ ಮುಳ್ಳನ್ನು ಚೇಸ್ ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು.. ಘಂಟೆಯ ಮುಳ್ಳು ಮಾತ್ರ ಬಿಡ್ರಲೇ.. ನಾ ಬರಿ ಮುಂದಿನ ಸಂಖ್ಯೆಗೆ ಮಾತ್ರ ಹೋಗೋಕೆ ವೀಸಾ ಇರೋದು ಎಂದಿತು..

ಕಾರಣ ಅಂದ್ರೆ.. ಸೂಜಿಗಲ್ಲಿನ ಹಾಗೆ ಕಾರು ಚಲಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಶರವೇಗದ ಸರದಾರ ಹರೀಶ್..  ಮಾತಾಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರು.. ಆದರೆ ವೇಗದ ಮುಳ್ಳು ನೂರಲ್ಲೇ ಅಟಕಾಯಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು.. ಆದ್ರೆ ಒಂದು ಕಡೆಯೂ ಜರ್ಕ್ ಇಲ್ಲ.. ಟರ್ರ್ರ್ರ್ ಅಂತ ಬ್ರೇಕ್ ಇಲ್ಲ.. ದಬಕ್ ಅಂತ ನಿಲ್ಲಿಸಲಿಲ್ಲ.. ಕಾರು ಲೀಲಾಜಾಲವಾಗಿ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ನುಗ್ಗುತ್ತಿತ್ತು..

ಹರೀಶ್ ಅವರಿಗೆ ವಂದನೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾ.. ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಿಸ್ಕೋ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ  ಅಲಿಯಾಸ್ ಗೆಳೆಯರ ಅದ್ಭುತ ಸಮಾಗಮದ ಈ ಸಂದೀಪ್-ಸಿಂಚನ  ಅರತಕ್ಷತೆಯ ಸರೋವರದಲ್ಲಿ ಮಿಂದು ಬಂದದ್ದು ಸೋನೇ ಫೆ ಸುಹಾಗ ಆಗಿತ್ತು..

ಬಲು ದಿನಗಳ ನಂತರ.. ಉಂಡಿದ್ದು ಕಡಿಮೆ ನಕ್ಕಿದ್ದು ಜಾಸ್ತಿ ಎನ್ನುವ ಹಂತಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದೆವು..

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಗೆಳೆಯ ಮತ್ತು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಅದ್ಭುತ ಗೆಳೆಯ ಸಂದೀಪ್.. ಜೀವನದ ಮಹೋನ್ನತ ತಿರುವಿನಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.. ಅವರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಏಳು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿ ನೆಡೆದ ಸಿಂಚನ ಅವರಿಗೆ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಕಡೆಯಿಂದ ಶುಭಾಶಯಗಳನ್ನು ಕೋರೋಣ..

ಮೃದುಮಾತಿನ ಸಂದೀಪ್..
ಮೃದು ಹೃದಯದ ಸಂದೀಪ್
ನಾ someದೀಪ್ ಎನ್ನದೆ
ನಾ sumದೀಪ್ ಎನ್ನುತ್ತಾ
ನಮ್ಮ ಗೆಳೆತನದ ಹೂ ಬನದಲ್ಲಿ ಮೃದು ಹೂವಾಗಿ ಅರಳಿ
ಜೀವನದ ಪಥದಲ್ಲಿ ಪುಷ್ಪ ಮಾಲೆಯಾಗಿ ನಿಂತಿರುವ ಸಂದೀಪ್ ಅವರಿಗೆ ಮದುವೆಯ ಸಂಭ್ರಮದ ಶುಭಾಶಯಗಳು..

ಇದು ಟ್ರೋಲ್ / ಟ್ರಾಲ್ /  ಟ್ರಾಲಿ ಅಲ್ಲಾ..

ಇದು ಗೆಳೆತನದ ಟೋಲ್ ಗೇಟ್.. :-)

ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಈ ಮಧುರ ಮಧುರ ನೆನಪಿನ ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಸವಿಯೋಣ.. ಮೆಲುಕು ಹಾಕೋಣ.. ನೀವೆಲ್ಲರೂ ನನ್ನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತೀರಾ ಅಲ್ಲವೇ.. !!!..

ಇರುತ್ತೀರಾ ಅಲ್ಲಾ.. ಇದು ನಿಮ್ಮ ಡ್ಯೂಟಿ ಇದ್ದೆ ಇರ್ತೀರ (ಇದು ಸಂದೀಪ್ ಡೈಲಾಗ್)!!!!

ಕಗ್ಗದಿಂದ ಶುಭ ಕೋರಿಕೆ

ಘನವಾದ ನಿದ್ದೆ.. ಆಗಸದಲ್ಲಿಯೇ ತೇಲುತ್ತಿರುವ ಅನುಭವ..ಪ್ರಪಂಚದ ಪರಿವೆ ಇಲ್ಲದ ನಿದ್ದೆ..

ವೈದ್ಯರು ಅರಿವಳಿಕೆ ಕೊಟ್ಟು ಶಸ್ತ್ರ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ, ಅರಿವಳಿಕೆಯ ಸತ್ವ / ಶಕ್ತಿ ಕಡಿಮೆ ಆಗುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೆ ನೋವು ಅರಿವಾಗುವ ಹಾಗೆ, ನಿದ್ದೆಯ ಮಂಪರು ಕಡಿಮೆ ಆಗುತ್ತಿರುವ ಅನುಭವ..

ಮೊಬೈಲ್  ಫೋನ್ ಸದ್ದು ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು.. ಫೋನ್ ತಲೆಗೆ ಒಂದು ಬಿಟ್ಟು ಮತ್ತೆ ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಲು ಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ.. !

ಸಂಪಿನ ಆಟೋಮ್ಯಾಟಿಕ್ ಮೋಟಾರು ಶುರುವಾಯಿತು.. ಬೆಳಗಿನ ನಾಲ್ಕು ಘಂಟೆಯ ಆ ಶಾಂತ ನಿಶ್ಯಬ್ಧ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಮೋಟಾರಿನ ಸದ್ದು.. ಬಹಳ ತೊಂದರೆ ಕೊಡುತ್ತಿತ್ತು.. ಹೊದ್ದುಕೊಂಡಿದ್ದ ಹೊದಿಕೆಯನ್ನು ಬಲವಾಗಿ ಕಿವಿಗೆ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಮುಸುಗು ಹಾಕಿ ಮತ್ತೆ ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಿದೆ..

ಅನತಿ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮೋಟಾರ್ ನಿಂತಿತು.. ಸದ್ಯ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡಬಹುದು ಎಂದು ಮತ್ತೆ ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಿದರೆ..

ಟಕ್ ಟಾಕ್ ಟಕ್ ಟಾಕ್ ಗಡಿಯಾರದ ಸದ್ದು.. ಛೇ ಇದೇನಪ್ಪ.. ಇಷ್ಟೊಂದು ಕಾಟ ಕೊಡುತ್ತಿದೆ.. ಎಂದು ಕತ್ತಲಿನಲ್ಲಿಯೇ, ತಡಕಾಡುತ್ತಾ ಆ ಗಡಿಯಾರವನ್ನು ಬಟ್ಟೆಯ ಸಂಧಿಯೊಳಗೆ ಇಟ್ಟು ..  ಅದರ ಮೇಲೆ ಇನ್ನೊಂದಿಷ್ಟು ಬಟ್ಟೆ ಇಟ್ಟೆ .. ಸದ್ದು ಅಡಗಿತು.

ನಿಧಾನವಾಗಿ ಕಣ್ಣು  ರೆಪ್ಪೆಗಳು ಭಾರವಾಗಿ...  ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಬಂದ್ ಆದಾಗ ತನ್ನಿಂತಾನೇ ಮುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಅಂಗಡಿಗಳ ಶಟರ್ ತರಹ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡವು..

ಟಕ್ ಟಕ್ ಟಕ್ ಮತ್ತೆ ಸದ್ದು.. ಆದರೆ ಈ ಬಾರಿ ಗಡಿಯಾರದಲ್ಲ.. ಬದಲಿಗೆ ವಾಕಿಂಗ್ ಸ್ಟಿಕ್ಕಿನ ಶಬ್ದ.. !

ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರಿದ್ದಾರೆ ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಿದೆ..

ಪಕ್ಕೆಯನ್ನು ತಿವಿದಂತೆ ಆಯಿತು.. ಮಗ್ಗುಲು ಬದಲಿಸಿದೆ.. ಆ ಕಡೆ ಪಕ್ಕೆಗೂ ಮತ್ತೆ ತಿವಿದಂತೆ ಆಯಿತು..

ಛೇ ಇದೇನಪ್ಪ ಇದು ಇವತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡೋಣ ಅಂದರೆ ಹೀಗೆಲ್ಲಾ ಆಗುತ್ತಿದೆ. ಫೋನ್, ಗಡಿಯಾರ, ಮೋಟಾರು ಈಗ ವಾಕಿಂಗ್ ಸ್ಟಿಕ್ ಯಾರೂ ನನಗೆ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡಲು ಬಿಡುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಕೋಪದಲ್ಲಿಯೇ ದಿಗ್ಗನೆ ಎದ್ದೆ..

ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲು ಕಪ್ಪು ಕತ್ತಲೆಯೇ ತುಂಬಿತ್ತು. .ಕಣ್ಣಗಲಿಸಿ ನೋಡಿದೆ.. ಸೊಳ್ಳೆಯನ್ನು ಓಡಿಸಲು ಹಾಕಿದ್ದ ಯಂತ್ರದ ಪುಟ್ಟ ಕೆಂಪು ದೀಪ ಎದುರುಗಡೆಯಿಂದ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು.. ಅರೆ ಇದೇನಿದು.. ಸೊಳ್ಳೆ ಓಡಿಸುವ / ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಯಂತ್ರ ನಾ ಮಲಗುವ ಹಾಸಿಗೆ ಕಡೆಯ ಗೋಡೆಯ ಮೇಲಿದೆ. ಇದು ಹೇಗೆ ಎದುರಿಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದೆ.. ಏನಪ್ಪಾ ಇದು.. ಎಂದು ಮತ್ತೆ ತೀಕ್ಷ್ಣ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೋಡಿದೆ..ಗೋಡೆಯ ತಗುಲಿಸಿದ್ದ ಸೊಳ್ಳೆ ಓಡಿಸುವ ಯಂತ್ರದ ಬೆಳಕು ಎದುರಿನಿಂದ ಪ್ರತಿಫಲನವಾಗುತ್ತಿದೆ..

ಅರಿವಾಗಲಿಲ್ಲ.. ಕತ್ತಲಲ್ಲೇ ತಡಕಾಡುತ್ತಾ.. ದೀಪ ಹಾಕಿದೆ.. ಜಗ್ ಜಗ್ ಸದ್ದು ಮಾಡುತ್ತಾ ದೀಪ ಹತ್ತಿಕೊಂಡಿತು.. ಕೋಲನ್ನು ಊರಿಕೊಂಡು ಒಂದು ಹಿರಿಯ ಜೀವ ನಿಂತಿದೆ..ಅವರ ಕನ್ನಡಕದಿಂದ ಆ ಬೆಳಕು ಪ್ರತಿಫಲನವಾಗುತ್ತಿದೆ..

ನೋಡು ನೋಡುತ್ತಲೇ ಬೆವರಲು ಶುರು ಮಾಡಿದೆ. ಹಾಕಿದ ಬಾಗಿಲು.. ನನ್ನ ಮಡದಿ ರಾತ್ರಿ ಯಾರಾದರೂ ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟಿದರೆ.. ನನ್ನನ್ನೇ ಎಬ್ಬಿಸಿ ತೆರೆಯಲು ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ .. ಪರಿಚಯಸ್ಥರು, ನೆಂಟರು, ಬಂಧು ಮಿತ್ರರು ಯಾರಾದರೂ ಸರಿಯೇ.. ನಾನೇ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆಯಬೇಕು.. ಏನಪ್ಪಾ ಇದು .. ಎಂದು ಪಕ್ಕದ ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗಿ ನೋಡಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಮಗಳು ಮತ್ತು ಮಡದಿ ನೆಮ್ಮದಿಯ ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ ..

ಮತ್ತೆ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ  ನಿಂತಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದೆ.. ಸ್ವಲ್ಪ ಬೆವರು, ಗಾಬರಿ, ತೊದಲು ನುಡಿಗಳು.. ಯಾರಲ್ಲಿ ಯಾರು ನೀವು.. ಹೇಗೆ ಬಂದಿರಿ.. ಈ ಸಾಲುಗಳನ್ನು ಹೇಳಲು ಅನೇಕ ಬಾರಿ ಒಣಗಿದ್ದ ಗಂಟಲನ್ನು ಸರಿಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ ..

ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಇತ್ತ ಕಡೆ ತಿರುಗಿತು. ಬೋಳು ತಲೆ, ದಪ್ಪನೆ ಕನ್ನಡಕ, ಬಿಳಿ ಜುಬ್ಬಾ ಬಿಳಿ ಪಂಚೆ.. ಬೊಚ್ಚು ಬಾಯಿ... ಗಂಟಲಲ್ಲಿದ್ದ ಕಡೆ ಹನಿಯೂ ಒಣಗಿತು.. ಗಾಬರಿಯಿಂದ ಹೆದರಿಕೆಯಾಗಿ!

"ಅಜ್ಜಾ.. ಅಜ್ಜಾ.. ನೀವು.. ಅರೆ ಇದೇನಿದು.. ಯಾಕೆ.. ಹೇಗೆ.. ಯಾವಾಗ.. ಅರೆ.. ಛೆ.. ಓಹ್.. ಏನಪ್ಪಾ ... .. ಅಲ್ಲಾ.. ತಾತ. ಅದು.. ಹಾಗಲ್ಲ.. "

"ಮಗೂ ಶ್ರೀಕಾಂತಾ.. ಯಾಕಿಷ್ಟು ಗಾಬರಿ.. ಹೆದರಬೇಡ.. ನಾ ನಿನಗೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಡೋಲ್ಲ.. ಐದು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ಮಲಗಿದ್ದ ನೀನು ಎದ್ದೆ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ.. ಅದಕ್ಕೆ ನನಗೆ ಗಾಬರಿಯಾಯಿತು.. ಅಂತಹ ಗಾಢ ನಿದ್ದೆ ಏತಕ್ಕೆ.. "

"ಆಆಹ್ ಏನಂದಿರಿ.. ನಾ ಮಲಗಿ ನಾಲ್ಕು ದಿನವಾಯಿತೇ.. ಏನಾಯಿತು ನನಗೆ... ಅಯ್ಯೋ ಕಣ್ಣುಗಳು ಯಾವುದೋ ಬೆಟ್ಟವನ್ನು ಹೊತ್ತು ನಿಂತಂತೆ ಭಾರವಾಗಿದೆ.. ನಿಜವೇ ಅಜ್ಜ.. ಇಂದು ಯಾವ ತಾರೀಕು.. ಏನಿದು... "

"ಮಗೂ ಇಂದು ೨೫ನೇ ತಾರೀಕು ಮಾರ್ಚ್ ಮಾಸ.. . "

"ಛೆ ಅಜ್ಜ.. ಎಂಥಹ ಕೆಲಸವಾಯಿತು.. ನಮ್ಮ ಗುರುಗಳು... ೬೨ನೇ ವರ್ಷದ ಹರ್ಷದ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿದ್ದರು.. ಅವರಿಗೆ ನಾ ಶುಭಾಶಯಗಳನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸಬೇಕಿತ್ತು.. ಬೇಸರವಾಗುತ್ತಿದೆ.. "

"ಮಗೂ.. ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಜಯವಾಗಬೇಕು ಎಂದು ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಕೊಂಚ ಮರೆಮಾಡಿದ್ದ.. ಈಗ ನಾನು ಅದೇ ರೀತಿ ದಿನಸೂಚಿಯನ್ನು ಕೊಂಚ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತೇನೆ.. ಆಗೋ ನೋಡು ಸೂರ್ಯನು ಕೂಡ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಚಂದ್ರನ ಜೊತೆ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕೈ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.. ಬೇಗನೆ ನಿನ್ನ ಶುಭಾಶಯಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸು.. ಪ್ರಪಂಚ ಏಳುವ  ಮುಂಚೆ ಈ ಕೆಲಸ ಆಗಬೇಕು.. ಕಮಾನ್ ಶ್ರೀಕಾಂತ ಕಮಾನ್"

"ಅಜ್ಜ..ಈಗಲೇ ಶುರುಮಾಡುತ್ತೇನೆ.. "

ಚಕ್ ಎಂದು ಹಾಸಿಗೆಯಿಂದ ಎದ್ದು.. ಮೊರೆ ತೊಳೆದು. ತನ್ನ ಬಾಸ್ ತನ್ನ ಅಪ್ಪನಿಗೆ, ಮತ್ತು ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ, ಗಣಪನಿಗೆ ನಮಿಸಿ.. ಇಷ್ಟದೇವತೆಗಳನ್ನು ಮನದಲ್ಲಿಯೇ ಸ್ಮರಿಸಿ..

"ಗುರುಗಳೇ .. ಕಗ್ಗ ಎನ್ನುವ ಕಬ್ಬಿಣದ ಕಡಲೆ ಎಂದುಕೊಂಡ ಹಲವಾರು ಮಂದಿಗೆ ಸರಳವಾಗಿ ತಾಕುವಂತೆ, ಓದಿದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಅನುಭವದ ಮಜಲಿಗೆ ತಾಕುವಂತೆ, ಬುದ್ಧಿಮತ್ತೆಗೆ ಅರಿವಾಗುವಂತೆ, ಅವರ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನಾಟುವಂತೆ ಪ್ರತಿ ಮುಕ್ತಕಗಳ ಪದಗಳನ್ನು ವಿಂಗಡಿಸಿ, ಅದರ ಅರ್ಥ ವಿಸ್ತಾರವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾ, ನಿಮ್ಮ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ನೀವು ಕಂಡುಕೊಂಡ ಸತ್ಯದ ಅನುಭವದ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ದೊರಕಿದ ಅಮೃತವನ್ನು ಕ್ರೂಢೀಕರಿಸಿ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರಿಗೂ ಹಂಚುತ್ತಿರುವ ನಿಮಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.. ಕಗ್ಗ ಎಂಬ ವಿಷಯವನ್ನು ಬರಿ ಕಡಲೆ ಎನಿಸದೆ ಇಷ್ಟವಾಗುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಬರೆದು ಹಂಚಿರುವ ನಿಮ್ಮ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತೆಗೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕ ಗೌರವಗಳಿಗೆ ತಲೆ ಬಾಗುತ್ತಲೇ ನಿಮಗೆ ಜನುಮದಿನಕ್ಕೆ ಶುಭಕರವಾದ ಆಶಯಗಳನ್ನು ಅಜ್ಜನ ಅಮೃತ ಹಸ್ತದಲ್ಲಿ ತಲುಪಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಪಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.. "

ನಿಮ್ಮ ಜನುಮದಿನಕ್ಕೆ ಶುಭಾಶಯಗಳು ರವಿ ಗುರುಗಳೇ"

ಅಲ್ಲಿಯೇ ನಿಂತಿದ್ದ ಅಜ್ಜ, ತಮ್ಮ ವಾಕಿಂಗ್ ಸ್ಟಿಕ್ಕಿನ ತುದಿಯಿಂದ ನನ್ನ ತಲೆಗೆ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕುಟ್ಟಿ.. ಸರಿ ಮಗೂ.. ನನ್ನ್ನ ಶುಭಾಶೀರ್ವಾದವನ್ನು ರವಿಗೆ ನಿನ್ನ ಬರಹದ ಮೂಲಕ ತಲುಪಿಸು.. ನನ್ನ ಜನುಮದಿನಕ್ಕೂ ಅವನ ಜನುಮದಿನಕ್ಕೂ ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳ ಅಂತರ.. ಹಾಗೆ ನಾಲ್ಕನೇ ಪುಸ್ತಕ ಕಗ್ಗ ರಸಧಾರೆ ಕೂಡ ಬೇಗ ಬರಲಿ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಬಿಡು. ನಾ ಹೋಗಿ ಬರುತ್ತೇನೆ.. ಮತ್ತೆ ನಾಲ್ಕನೇ ಪುಸ್ತಕದ ಬಿಡುಗಡೆ ಸಮಾರಂಭಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತೇನೆ.. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಬಾರಿ ಆ ಸಮಾರಂಭದ ವಿವರಗಳನ್ನು ನಾನೇ ನೀಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ರವಿಗೆ ಹೇಳಿಬಿಡು.. "

ವಾವ್ ಅಜ್ಜ ಖಂಡಿತ ತಿಳಿಸುತ್ತೇನೆ.. ನಿಮ್ಮ ಅಕ್ಷರಗಳಲ್ಲಿ ಸಮಾರಂಭದ ವಿವರ.. ಕೇಳಿದರೆ ಮೈಜುಮ್ ಎನ್ನುತ್ತದೆ.. ಇನ್ನೂ ಅದು ಹೇಗೆ ಇರುತ್ತೆ ಎನ್ನುವ ಕುತೂಹಲ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆ.. ಆಗಲಿ ಅಜ್ಜ ನಿಮ್ಮ ಆಶೀರ್ವಾದಗಳನ್ನು ತಲುಪಿಸುತ್ತೇನೆ.. "

ಅಜ್ಜ ಟೋಯ್ ಅಂತ ಮಾಯವಾದರು..  ಪ್ರಪಂಚ ಇನ್ನೂ ಎದ್ದಿರಲಿಲ್ಲ.. ಮಾರ್ಚ್ ೨೧ ನೇ ದಿನಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡುತಿತ್ತು..
ಆದರೆ ತಾಂತ್ರಿಕ ದೋಷದಿಂದ.. ಈ ಲೇಖನ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಬರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ೯೬ ಘಂಟೆಗಳು ಉರುಳಿ ಹೋಗಿತ್ತು!!!

ರವಿ ಗುರುಗಳೇ ಜನುಮದಿನಕ್ಕೆ ಶುಭಾಶಯಗಳು!!!

(ನಿಮ್ಮ ಕ್ಷಮೆ ಕೋರುತ್ತಾ ಅಜ್ಜನ ಹಾಗೂ ನಿಮ್ಮ ಭಾವ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಒಂದೇ ಚೌಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿದ್ದೇನೆ.. ಅಜ್ಜ ನಿಮ್ಮ ಕಡೆ ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಮಗೆ ಶುಭಾಶೀರ್ವಾದ ಕೋರುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಸಾಂಕೇತಿಕವಾಗಿ ತೋರಿಸಲು ಈ ಪ್ರಯತ್ನ.. ಇದು ಖಂಡಿತ ನಿಮಗೆ ಮುಜುಗರ ತರಲು ಮಾಡಿರುವುದಲ್ಲ... ಹಾಗೆನಿಸಿದರೆ.. ಈ ಚಿತ್ರವನ್ನು ತೆಗೆ ಶ್ರೀಕಾಂತ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಪೂರ್ಣ ಅಧಿಕಾರಯುತ ಪ್ರೀತಿ ನಿಮಗಿದೆ)

ದೇವರು ನಕ್ಕೆ ನಗುತ್ತಾನೆ - ೩

ಡಾಕ್ಟರ್ ಹತ್ತಿರ ಒಬ್ಬ ಓಡೋಡಿ ಬಂದ..
ಡಾಕ್ಟರಿಗೆ ಗಾಬರಿ.. "ಏನಾಯ್ತಪ್ಪ"
ನಮ್ಮ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ರಕ್ತದ ಒತ್ತಡ ನೋಡುವ ಯಂತ್ರವನ್ನು ತಂದಿದ್ದರು
ನನಗೆ ಕುತೂಹಲ.. "ಅವರ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ನನ್ನದು ರಕ್ತದ ಒತ್ತಡ ನೋಡಿರಿ" ಎಂದೇ

ಆಗ ಸಂಜೆ ಎಂಟು ಮೂವತ್ತು.. ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಜೀ ಕನ್ನಡ ಓಡುತ್ತಿತ್ತು..
ಓಹ್ ಸಾಹೇಬ್ರು ಬನ್ನಿ ಬನ್ನಿ.. ಅಂತ ಒಳಗೆ ಕರೆದರು..
ಟಿವಿ ನೋಡುತ್ತಾ.. ಹಾಗೆ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿಸಿದೆ..
ಆ ಯಂತ್ರದಲ್ಲಿದ್ದ ಪಾದರಸ ಕೆಳಗೆ ಇಳಿಯುತ್ತಲೇ ಇಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡು ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು..
ಸುಮಾರು ಹೊತ್ತು ನಾನು ನೋಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ.. ಆದರೆ ಆ ಪಾದರಸ ಕೆಳಗೆ ಇಳಿಯುತ್ತಲೇ ಇಲ್ಲ..

ಆರೋಗ್ಯ ಸರಿ ಇದೆ.. ರಕ್ತ ಒತ್ತಡಕ್ಕೆ ಎಂದೂ ಒಳಗಾದವನಲ್ಲ.. ಗಾಬರಿ ಆಯಿತು ಅದಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಹತ್ತಿರ ಬಂದೆ..

ಡಾಕ್ಟರ್ ಸಮಯ ನೋಡಿಕೊಂಡರು.. ರಾತ್ರಿ ೯.೩೦ ಆಗಿತ್ತು.. ಚಂದನ ವಾಹಿನಿ ಓಡುತ್ತಿತ್ತು..
ಬಾಪ್ಪಾ ಕೂತುಕೋ.. ಎಂದು ಹೇಳಿ.. ಟಿವಿ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ದೊಡ್ಡದು ಮಾಡಿ.. ರಕ್ತದ ಒತ್ತಡ ಪರೀಕ್ಷಿಸಿದರು.. ಸರಿಯಾಗಿತ್ತು...

ಇನ್ನೈದು ನಿಮಿಷ ಬಿಟ್ಟು .. ಮತ್ತೆ ನೋಡಿದರು...  ಆಗಲೂ  ಸರಿಯಾಗಿತ್ತು..

ನಾಳೆ ಸಂಜೆ ಬಾ ಅಂದರು..

ಮತ್ತೆ ಮಾರನೇ ದಿನ ಎಂಟು ಮೂವತ್ತಕ್ಕೆ ಡಾಕ್ಟರ್ ಬಳಿ ಹೋದ.. ಸ್ವಾಗತಕಾರಿಣಿ .. ಜೀ ಕನ್ನಡ ಹಾಕಿ ಮೊಬೈಲ್ ನಲ್ಲಿ ಆಟವಾಡುತ್ತಿದ್ದರು..

ರಕ್ತದ ಒತ್ತಡದ ಯಂತ್ರದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಪಾದರಸ ಮೆಲ್ಲನೆ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಏರಿ ಅಲ್ಲೇ ಅಟಕಾಯಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು.. ಅರೆ ಡಾಕ್ಟರ್ ಅವರಿಗೂ ಆಶ್ಚರ್ಯ.. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯುತ್ ಹೋಯಿತು.. ದೀಪಗಳು ಒಮ್ಮೆ ಆರಿ ಮತ್ತೆ ಹೊತ್ತಿಕೊಂಡಿತು.. ಟಿವಿಯಲ್ಲಿ ಚಂದನ ಬಂದಿತು..

ರಕ್ತದ ಒತ್ತಡ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿದರು... ಸರಿಯಾಗಿತ್ತು..

ಸ್ವಾಗತಕಾರಿಣಿ ಜೀ ಕನ್ನಡ ಹಾಕಿದರು.. ಮತ್ತೆ ವ್ಯತ್ಯಾಸ..

ಆಗ ತಿಳಿಯಿತು..

ಡಾಕ್ಟರ್ ಜೋರಾಗಿ ನಗಲು ಶುರುಮಾಡಿದರು..

ನೋಡಪ್ಪ ಈ ರೋಗಕ್ಕೆ ಎರಡೇ ಚಿಕಿತ್ಸೆ
೧) ನನ್ನ ಕ್ಲಿನಿಕ್ ನಲ್ಲಿ ರಾತ್ರಿ ೮.೩೦ ರಿಂದ ೯.೦೦ ಕ್ಕೆ ರಕ್ತದ ಒತ್ತಡ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಡ.. ಚಂದನ ವಾಹಿನಿ       ಓಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಪರೀಕ್ಷಿಸಿಕೋ.. ಜೀ ಕನ್ನಡ ಹಾಕಿದ್ದರೆ.. ಒಂಭತ್ತು ಘಂಟೆಯಾದ ಮೇಲೆ ಬಾ

೨) ಇಲ್ಲವೇ .. ನೀ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ.. ಟಿವಿಯನ್ನು ಬಂದ್ ಮಾಡಿ ಅಂತ ಹೇಳು..

ದೇವರು ಕಿರೀಟವನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು.. ತಲೆ ಕೆರೆದುಕೊಂಡ.. ಆಮೇಲೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು .. ಫ್ರೇಮ್ ಹಾಕಿದ್ದ ಫೋಟೋದ ಒಳಗಿಂದಲೇ ಜೋರಾಗಿ ನಗಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ.. ತನ್ನ ಹೆಬ್ಬೆರಳನ್ನು ಕೆಳಗಿನ ಚಿತ್ರದಂತೆ ತೋರಿಸಿ.. ಮತ್ತೆ ಫ್ರೇಮ್ ಒಳಗೆ ಮರೆಯಾದ.. !

ಯಾಕೆ ಗೊತ್ತೇ.. ಪ್ರತಿ ರಾತ್ರಿ ಜೀ ಕನ್ನಡ ವಾಹಿನಿಯನ್ನು ೮.೩೦ ರಿಂದ ೯. ೦೦ ಕ್ಕೆ ನೋಡಿರಿ ಒಮ್ಮೆ :-)

ದೇವರು ನಕ್ಕೆ ನಗುತ್ತಾನೆ - ೨

ದೇವರು ನಗುತ್ತಾನೆ.. ಇದು ನಾ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಓದಿದ ಪಾಠದ ಹೆಸರು. ದೃಷ್ಟಾ೦ತ ಕಥೆಗಳ ಒಂದು ಗುಚ್ಛ ಆ ಪಾಠ. ಅದನ್ನು ಓದಿದ್ದು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ತಲೆಯೊಳಗೆ ಕೂತು ಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಹೀಗೆ ನನಗೆ ವಿಚಿತ್ರ, ನಗು ಬರಿಸುವಂಥಹ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳನ್ನು ಕಂಡರೆ, ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ.. ತಲೆಯೆತ್ತಿ ಆಗಸ ನೋಡುತ್ತೇನೆ ಅಲ್ಲಿ ಸೊಂಟದ ಮೇಲೆ ಕೈಯಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಆ ದೈವ ನಗುತ್ತಿರುವಂತೆ ಭಾಸವಾಗುತ್ತದೆ.

ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ : ಗೂಗಲೇಶ್ವರ

ಘಟನೆ ೧
ಸುಮಾರು ವರ್ಷಗಳ ಅಭ್ಯಾಸ.. ಜನವರಿ ಒಂದನೇ ತಾರೀಕು ಕುಲದೈವ ವೆಂಕಟರಮಣನ ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದು. ಹೀಗೆ ಈ ಜನವರಿ ಒಂದನೇ ತಾರೀಕು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ವೆಂಕಟೇಶ್ವರನ ದೇಗುಲಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಯಥಾಪ್ರಕಾರ ಸಾಲು ಸಾಲು ಜನರಿದ್ದರು. ಗಡಿಬಿಡಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದೆ ಸರತಿ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದೆ. ಸುಮಾರು ಒಂದು ಘಂಟೆ ಮೇಲಾಗಿತ್ತು ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು, ಗಲಿಬಿಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ.. ಕೆಲವು ಮಂದಿ ಬೇಸರ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಕೈಮುಗಿದು ವಾಪಸ್ ಹೋಗಿದ್ದು ಉಂಟು. ಇನ್ನೂ ಕೆಲವರು ಆಗಲಿ ಅದು ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಆದರೂ ಸರಿ.. ದೇವನ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ ಹೋಗೋಣ ಅಂತ ನಿಂತಿದ್ದರು. ಆಗ ತಾನೇ ೫೦೦ ಮತ್ತು ೧೦೦೦ ನೋಟಿನ ಕಥೆ ಮುಗಿದು ಎರಡು ದಿನವಾಗಿತ್ತು.. ಜನರಿಗೆ ಮಾತಿಗೊಂದು ವಿಷಯ ಬೇಕಿತ್ತು ಅಲ್ಲವೇ..

"ಏಟಿಎಂ ಮುಂದೆ ನಿಲ್ಲುತ್ತೇವೆ.. ಈ ಸರತಿ ಯಾವ ಮಹಾ ಅಲ್ವೇ ಸರ್.. ನಿಲ್ಲೋಣ ಬಿಡಿ ಮೋದಿ ದೇಶಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೇದು ಮಾಡಲು ತಂದ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ನಾವು ಬೆಂಬಲ ಸೂಚಿಸಿದ್ದೇವೆ.. ಈ ಸರತಿ ಸಾಲು ನಮ್ಮ ಮನಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೆಯದು ಆಗಲಿ ಎನ್ನುವ ಆಶಯಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲಲಾರೆವೆ.. "

ತರ್ಕವೇನೋ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು.. ಆದರೆ ಆ ಐವತ್ತ್ತು ದಿನ ಈ ಮಂದಿ ಮೋದಿಯನ್ನು ಬಯ್ದಿರಲಿಲ್ಲವೇ ಎನ್ನುವುದು ಯಕ್ಷ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿತ್ತು.. ದೇವಾಲಯದ ಗೋಪುರದ ಕಡೆ ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸಿದೆ.. ಗೋಪುರದಲ್ಲಿದ್ದ ದೇವರ ಮೂರ್ತಿಗಳು ಕಿಸಕ್ಕನೆ ನಕ್ಕ ಅನುಭವ.. ಆ ಸದ್ದಿಗೆ ಗೋಪುರದಲ್ಲಿ ಮನೆಮಾಡಿದ್ದ ಪಾರಿವಾಳಗಳು ಪುರ್ ಅಂತ ಹಾರಿದವು..

ದೇವಸ್ಥಾನದ ಪ್ರಾಕಾರದಲ್ಲಿದ್ದ ದೇವರ ಚಿತ್ರ ನೋಡಿದೆ.. ಅಭಯ ಹಸ್ತ ತೋರುತ್ತಿದ್ದ ವೆಂಕಟೇಶ.. ತನ್ನ ಕೈಯನ್ನು ಹಾಗೆ ಬಾಯಿಗೆ ಅಡ್ಡವಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಕ್ಕ ಹಾಗೆ ಅನ್ನಿಸಿತು..

ಘಟನೆ ೨ 
ಸುಮಾರು ಹೊತ್ತು ಕಾದ ಮೇಲೆ.. ಅರ್ಚಕ ಸಿಬ್ಬಂದಿ  "ಭಕ್ತಾದಿಗಳೇ.. ಅಲಂಕಾರ ಮುಗಿಯಿತು.. ಇನ್ನೇನು ಕೆಲವೇ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ದರ್ಶನ ಮಾಡಬಹುದು.. ಅಭಿಷೇಕಕ್ಕೆ ಬರೆಸಿದವರು ಮತ್ತು .. ಪೂಜೆ ಮಾಡಿಸುವವರು ಇನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಕಾಯಬೇಕು.. ಮಂಗಳಾರತಿಯಾದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಸಾದ ಕೊಡುತ್ತೇವೆ.. ಮಿಕ್ಕವರು ಬರಿ ದರ್ಶನ ಮಾಡಬೇಕೆಂದಿರುವವರು ದರ್ಶನ ಮಾಡಿ ಸಾಗಬಹುದು.. "

ಸರತಿ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಸಂಚಲನ ಮೂಡಿತು. .. ಕೆಲವರು ಬದಿಗೆ ನಿಂತು ಹಿಂದಿದ್ದವರಿಗೆ ದಾರಿ ಬಿಟ್ಟುಕೊಟ್ಟರು.. ಮಿಕ್ಕವರು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದರು.. ಒಂದು ವ್ಯಕ್ತಿ ಕೈ ಬೆರಳು ತುಂಬಾ ಉಂಗುರಗಳು.. ಕತ್ತಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ದಪ್ಪನಾದ ಸರ.. ಕೈಗೆ ಕಡಗ ತೊಟ್ಟಿತ್ತು.. ಹಣೆಗೆ ಉದ್ದವಾದ ಕುಂಕುಮ.. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ದೇವರಿಗೆ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಕಸಿವಿಸಿ ಮಾಡಬೇಕಿನ್ನುಸುವಂಥಹ ರೂಪ...

ಮನದಲ್ಲಿ ದೈವ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೂ... ಈ ದೃಶ್ಯ ಕಂಡು ಮನದೊಳಗೆ ಹಾಸ್ಯ ರಸ ಉಕ್ಕುತ್ತಿತ್ತು.. ದೇವಸ್ಥಾನದ ಆವರಣದಲ್ಲಿ ವಿಷ್ಣುವಿನ ದಶಾವತಾರದ ಮೂರ್ತಿಗಳು ಇದ್ದವು.. ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಿ.. ಒಂದು ಮೂರ್ತಿ ತನ್ನ ಆಭರಣಗಳೆಲ್ಲ ಸರಿ ಇದೆಯೇ ಅಥವಾ ಏನಾದರೂ ಮಿಸ್ ಆಗಿದೆಯೇ ಎಂದು ನೋಡಿಕೊಂಡ ಪರಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ಪಕ್ಕದ ಮೂರ್ತಿ ಕಿಸಕ್ಕನೆ ನಕ್ಕಿತು..

ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ : ಗೂಗಲೇಶ್ವರ

ಆಗಸ ಕಾಣುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.. ಕಿಟಕಿಯಾಚೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಗಮನಿಸಿದೆ.. ದೇವರು ಕ್ಲೋಸ್ ಅಪ್ ಸ್ಮೈಲ್ ಕೊಟ್ಟಾ.. ನನ್ನ ಮೇಲಿರಬೇಕಾದ ಆಭರಣಗಳು ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮೇಲಿದ್ದದ್ದು ನೋಡಿ ನಗೆಯೊಂತೂ ಬಂದಿತ್ತು ಆ ಮಹಾಮಹಿಮನಿಗೆ :-)

ಘಟನೆ - ೩
ಆ ಆಭರಣದ ಡಬ್ಬಿಯ ತರಹ ಇದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿ.. ಯಾರೋ ಒಬ್ಬರಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡುತ್ತಾ... "ನೀವು ಬನ್ನಿ ಸರ್... ಅದೆಷ್ಟು ಉದ್ದದ ಸಾಲೇ ಇರಲಿ.. ವೆಂಕಟೇಶ್ವರನ ದರ್ಶನ ನಾ ಮಾಡಿಸುತ್ತೇನೆ.. ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಹೆಸರು ಹೇಳಿ.. ನನ್ನ ಮೊಬೈಲಿಗೆ ಕರೆಮಾಡಿ.. ಮಿಕ್ಕದ್ದು ನನಗೆ ಬಿಡಿ.. "

ಆ ಕಡೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಅದೇನು ಮುಜುಗರವಾಗಿತ್ತೋ ಏನೋ.. ಅದೇನು ಹೇಳಿದನೋ ಕಾಣೆ.. ಆದರೆ ಈ ಆಭರಣದ ಡಬ್ಬಿ "ಸರ್ ಅದೆಕ್ಕೆನೂ  ನೀವು ಯೋಚಿಸಬೇಡಿ.. ನೀವು ಬನ್ನಿ.. ದರ್ಶನ ನನಗೆ ಬಿಡಿ.. "

ನಾ "ನಗಲಾರದೇ ಅಳಲಾರದೇ ತೊಳಲಾಡಿದೆ ಜೀವ" ಅಣ್ಣಾವ್ರ ಶ್ರುತಿ ಸೇರಿದಾಗ ಹಾಡು ನೆನಪಿಗೆ ಬಂತು.. ನಾನು ನಕ್ಕೆ.. ಹಸುವಿಗೆ ಒರಗಿಕೊಂಡು ಕೊಳಲು ಊದುತ್ತಿದ್ದ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನ ಮೂರ್ತಿ.. ಉಡುಪಿ ಕೃಷ್ಣನ ಹಾಗೆ ನನಗೆ ವಿರುದ್ಧ ದಿಕ್ಕಿಗೆ ಮುಖ ಮಾಡಿಕೊಂಡು "ಅಲೆ ಅಲೆ... ನಾನೇ ದೇವರು. ನಾನೆ ಎಲ್ಲರನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.. ನಾನೇ ಒಂದು ದಿನ ಆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ.. ಇದ್ಯಾರಪ್ಪಾ ಈ ಆಭರಣದ ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿದೆ" ಎಂದು ನಕ್ಕು ನಕ್ಕು ಸುರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಆನಂದ ಭಾಷ್ಪವನ್ನು ಒರೆಸಿಕೊಂಡ ಅನ್ನಿಸಿತು.. !

ಘಟನೆ - ೪
ಅಮ್ಮನ ಆರೋಗ್ಯ ತಪಾಸಣೆಗೆ  ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದಾಗ.. ವೈದ್ಯರು ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಹೇಳಿದರು "ನೀವು  ಮಲಗಿದ್ದಾಗ ತಕ್ಷಣ ದಡಕ್ ಅಂತ ಏಳಬಾರದು.. ಕೂತಿದ್ದವರು ಚಕ್ ಅಂತ ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲಬಾರದು.. ಯಾರಾದರೂ ಕರೆದರೆ ತಕ್ಷಣ ಆ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗಬಾರದು.. ಈ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೀವು ಮಾಡುವ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗೆ ನಿಮ್ಮ ಮೆದುಳು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ನೀಡಲು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ.. ನಿಮ್ಮ ಅಚಾನಕ್ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗೆ ತಕ್ಷಣ ಸ್ಪಂದನ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ.. ಹಾಗಾಗಿ ನಿಮ್ಮ ಮೆದುಳಿಗೆ ಸಂದೇಶ ರವಾನಿಸುವುದು ತಡವಾಗುತ್ತದೆ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನೀವು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗೆ ಒಳಗಾಗಿ ಬಿಟ್ಟರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಗೊಂದಲವಾಗುತ್ತದೆ.. ಆಗ ನಿಮಗೆ ತಲೆಸುತ್ತಿದ ಅನುಭವ.. ಅಥವಾ ಎದ್ದು ನಿಂತ ತಕ್ಷಣ ರಪ್ ಅಂತ ಬೀಳುತ್ತೀನಿ ಅನ್ನುವ ಅನುಭವ ಅಥವಾ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಬೀಳಲೂಬಹುದು.. " ಎಂದರು.. ಮತ್ತೆ ಹೇಗೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ತಿರುಗಬೇಕು.. ಹೇಗೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ನಿಲ್ಲಬೇಕು ಎಂದು ತೋರಿಸಿದರು.. ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಯಿತು..ಸುಮ್ಮನೆ ನಕ್ಕರು..

ಹೊರಗೆ ಬರುವಾಗ.. ನನ್ನ ತರಲೆ ಬುದ್ದಿಗೆ ಒಂದು ವಿಚಾರ ಹೊಳೆಯಿತು,, "ಅಮ್ಮಾ ನೀನು ಮಹಾದೇವಿ ಧಾರವಾಹಿ ನೋಡುತ್ತೀಯಲ್ಲವೇ.. ಅಲ್ಲಿನ ಪ್ರತಿಪಾತ್ರಗಳು ತಮಗೆ ಎರಡೆರಡು ಜನ್ಮ ಇದೆ ಎನ್ನುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತವೆ.. ಮಾತಾಡುತ್ತವೆ.. ನೀನು ಹಾಗೆ ಮಾಡು ... "ಜಾಜಿ ಇಲ್ಲಿ ಬಾ ಎಂದು ಕರೆದರೆ" ಮೈನಸ್ ೫ ಕಿಮಿ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಜಾಜಿ ಬರುತ್ತಾಳೆ.. ಬಂಗಾರಿ ಬೇಗ ಬಾರೋ ಅಂದರೆ ತಾನು ಬರಲು ಸಿದ್ಧವಾಗುವ ಮೊದಲೇ ಕೆನ್ನೆಯಲ್ಲಿ ಮೂಡುವ  ಗುಳಿಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾ ಆಮೇಲೆ ಮೈನಸ್ ೧೦ ಕಿಮಿ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಓಡಲು ಶುರುಮಾಡುತ್ತಾನೆ.. .. " ಇನ್ನೂ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಟಪ್ ಅಂತ ಏನೋ ಬಿತ್ತು.. ನಾನು ಜಾಜಿಯ ತರಹ ನಿಧಾನವಾಗಿ ತಿರುಗಿದೆ.. ಅಮ್ಮ ನನ್ನ ತಲೆಗೆ ಒಂದು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು ಸರಿಯಾಗಿ.. :-)

ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ : ಗೂಗಲೇಶ್ವರ 

"ಯಾಕಮ್ಮ .. "ಹುಸಿ ಮುನಿಸಿನಿಂದ ಕೇಳಿದೆ..
"ಅಲ್ಲಿ ನೋಡು ಮಂಗಾ" ಅಂತ ಅಮ್ಮ ಆಸ್ಫತ್ರೆಯ ಹಜಾರದಲ್ಲಿದ್ದ ಗಣಪನ ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಿದರು..
ಆ ವಿನಾಯಕ..
"ನೋಡು ಶ್ರೀ ನಿನಗೆ ತಾಳ್ಮೆ ಕಲಿಯಬೇಕೆಂದರೆ ೧) ಸತ್ಯ ಹರಿಶ್ಚಂದ್ರನ ಕಥೆ ಕೇಳು
                                                                ೨) ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಕಥೆ ಓದು
                                                                 ೩) ಕನ್ನಡದ ಜೀ ಟಿ.ವಿಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಮಹಾದೇವಿ ಧಾರವಾಹಿ ನೋಡು..

ಜೋರಾಗಿ ನಗಲು ಶುರುಮಾಡಿದೆ.. ಗಣಪನು ನಕ್ಕ.. ತಕ್ಷಣ... ತನ್ನ ಸೊಂಡಿಲನ್ನು ಮೇಲೆ ಮಾಡಿ ಉಶ್ .. ಸದ್ದು ಇದು ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾ ತಾನೇ ನಕ್ಕ!!!

ಮೈ3.ಶಾರದೆ, ಸರಸ್ವತಿ ಮತ್ತು ಗುರುನಾಥರು

ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅದ್ಭುತಗಳು ಹೇಗೆ ಹೇಗೆ ದಾಪುಗಾಲು ಇಡುತ್ತಾ ಬರುತ್ತವೆ ಎನ್ನುವ ಅರಿವು ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ.. ಅದು ಹೇಗೆ ಬಂದರೆ ಹಾಗೆ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ನಿಂತರೆ, ಅದು ತೋರುವ ಹಾದಿಯ ಪಯಣವೇ ಸೊಗಸು.

ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಮಕ್ಕಳ ಏಳಿಗೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಸಂತಸ.. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಸಂತಸ ಕಂಡರೆ ಬದುಕು ಸಾರ್ಥಕ ಎನ್ನುವ ಭಾವ.

ಗೆಳೆತನ, ಸ್ನೇಹ, ಜೊತೆಗಾರ, ಜೊತೆಗಾತಿ ಈ ನುಡಿಮುತ್ತುಗಳು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನೆಡೆಯುವಾಗ ಸಿಗುವ ಹೊನ್ನಿನ ಕುಸುಮಗಳು.

ಮೈತ್ರಿ ಎಂದು ಹೆಸರಿಟ್ಟು..ನನ್ನ ಮೈತ್ರಿ My Three ಜೊತೆಗೆ ಎಂದು ನಿಂತ ನನ್ನ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ.. ಅವರಿಗೆ ಜೊತೆಯಾದದ್ದು ಶಾರದೆ, ಸರಸ್ವತಿ ಮತ್ತು ಗುರುನಾಥರು.

ಶಾರದೆ ಬಾಳಸಂಗಾತಿಯಾಗಿ ಬಂದು ನಿಂತರು.. ಸರಸ್ವತಿ ಪುಸ್ತಕರೂಪದಲ್ಲಿ ಬಂದರು..ಗುರುನಾಥರು ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಬಾಳ ಪಥಕ್ಕೆ ದಾರಿ ದೀಪವಾಗಿ ನಿಂತರು.

ಶಾರದೆ ನನ್ನ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ ಅಕ್ಷರಶಃ ಶಾರದೆಯೇ ಹೌದು. ಅವರ ಕಲಾವಂತಿಕೆ, ಮನೆಯಲ್ಲಿನ ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟು, ಶಿಸ್ತು ಬದ್ಧ ಜೀವನ ಇವೆಲ್ಲವೂ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನಿಗೆ ವರವಾಗಿ ಬಂದಿದೆ ಎಂದರೆ ಖಂಡಿತ ಇದು ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷೆಯಲ್ಲ. ಮೈತ್ರಿ ಎನ್ನುವ ಆ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಹೊಕ್ಕರೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವುದು ಶಿಸ್ತು, ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟು ಮತ್ತು ಸೊಗಸಾದ ವಿನ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿಬಂದಿರುವ ದೇಗುಲಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೆ ಕೈಮುಗಿಯದೇ ಯಾರೂ ಹೊರಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ.

ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ, ತಮ್ಮ ಭಾಷಾ ಪ್ರೌಢಿಮೆ,  ಅಂದು ಕೊಂಡಿದ್ದನ್ನು ಸಾಧಿಸುವ ಛಲ, ಕಲಿಕೆಯ ರಾಕ್ಷಸ ಹಸಿವು ಅವರನ್ನು ಒಬ್ಬ ಸರಳಜೀವಿಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದೆ. ತಂದೆ ತಾಯಿಯಿಂದ ಬಂದ ಜ್ಞಾನ ಭಕ್ತಿಯ ಬಳುವಳಿಯನ್ನು ಅಷ್ಟೇ ಸಮಂಜಸ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಜೀವನಕ್ಕೂ ಅಳವಳಿಸಿಕೊಂಡು, ಎಲ್ಲಿಯೂ ಎಲ್ಲೇ ಮೀರದೆ, ಆದರೆ ಕಲಿಕೆಗೆ ಎಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲಿದೆ ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಲೇ, ತಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬಂದ ಪ್ರತಿ ಸವಾಲಿನ ಘಟನೆಯೂ ಕೂಡ ಅವರ ಮುಂದೆ ಮಂಡಿಯೂರಿ ಕೂರುವ ಹಾಗೆ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡ ತಾಳ್ಮೆ ಹಾಗೂ ಛಲಭರಿತ ಸಾಧನೆ ನನ್ನ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನದು.

ಕಳೆದ ೨೨ನೇ ಡಿಸೆಂಬರ್ ೨೦೧೬ ಇಸವಿ.. ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ದಿನ ಅವರ ಬಾಳಿನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿ ಬಂತು. ೬೦ ಸಂವತ್ಸರಗಳನ್ನು ದಾಟಿ ಸಾಧಿಸುವ ಛಲಗಾರರಿಗೆ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ನಿಂತದ್ದು ಅಂದಿನ ವಿಶೇಷ. ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ಏಳಿಗೆಯನ್ನು ನೋಡುವುದು, ಅವರ ಬಾಲ್ಯ, ಯೌವನಾವಸ್ಥೆ, ಮದುವೆ, ಮಕ್ಕಳು ಹೀಗೆ ಜೀವನದ ಅನೇಕ ಮಗ್ಗುಲಗಳನ್ನು ನೋಡುವುದು ಸಹಜ.

ಈ ೬೦ ರ ಸಂಭ್ರಮಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲುವುದು, ಜೀವನವನ್ನು ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಅವಕಾಶ. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ 
ತಮ್ಮ ಮಾತಾ ಪಿತೃಗಳು ಮಧುರ ಬಂಧನದಲ್ಲಿ ಸೇರಿದ್ದನ್ನು ತಮ್ಮ ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಾಣುವ ಅವಕಾಶ. ಮಾಂಗಲ್ಯಧಾರಣೆ, ಸಪ್ತಪದಿ, ಹಣೆಗೆ ರಕ್ಷೆ.. ವಾಹ್ ಇವೆಲ್ಲ ಪೂರ್ವ ಜನ್ಮದ ಪುಣ್ಯ ಎನ್ನಬೇಕು.

ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ತಂದೆಯವರ ಭೀಮವ್ರತ ಶಾಂತಿ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮೆಚ್ಚಿನ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಶಿವಮೊಗ್ಗೆಯಲ್ಲಿರುವ ಸೋಮಶೇಖರ್ ಅರ್ಥಾತ್ ಸೋಮಿ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ನನ್ನ ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಹೇಳಿದ್ದು ನೆನಪಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ "ಮಂಜಣ್ಣ.. ಇಂತಹ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪಡೆಯೋಕೆ ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದೆ ಕಣೋ.. " ಈ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಿದ ಅಪ್ಪ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರು ತುಂಬಿಕೊಂಡದ್ದು ಮರೆಯಲಾಗದ ದೃಶ್ಯ ಎನಗೆ.

ಅದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಾಶ್ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಈ ಷಷ್ಠಿಪೂರ್ತಿ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ಅವರ ಕಣ್ಣುಗಳು ತುಂಬಿಯೇ ಇದ್ದವು. ಒಂದು ಏಳು ಬೀಳಿನ ಜೀವನದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಗೆಲುವಿನಷ್ಟೇ ಸೋಲನ್ನು ಉಂಡಿದ್ದರು, ಆ ಸೋಲು ಕಡೆಗೆ ತನ್ನ ಎದುರಿಗೆ ಸೋತಿದ್ದನ್ನು ನೋಡಿದ ಸುವರ್ಣ ಘಳಿಗೆ ಅದು.

"ಒಂದು ಬೆಚ್ಚನೆ ಗೂಡಿರಲು.. " ಇದು ಸರ್ವಜ್ಞನ ವಚನ.. ಇದನ್ನು ಅಕ್ಷರಶಃ ತಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಆ ಸಂಭ್ರಮದ ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಸಂತಸದಿಂದ ಆನಂದಭಾಷ್ಪ ಹರಿಯುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು.

ಮಂತ್ರಘೋಷಗಳ ನಡುವೆ, ಮಾಂಗಲ್ಯಧಾರಣೆ, ಹಿರಿಯರ ಆಶೀರ್ವಾದ, ಇದಕ್ಕೂ ಮುನ್ನ ಗಂಗಾಜಲದಿಂದ ಮಂತ್ರೋಕ್ತ ಜಳಕ.. ವಾಹ್ ಇಂತಹ ಭಾಗ್ಯ ಯಾರಿಗುಂಟು ಯಾರಿಗಿಲ್ಲ..

ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದ ಸಾಧನೆಯ ಗೆಲುವಿನ ಮಜಲು ಇದು. ಈ ಸುಂದರ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಶಿರದ ಮೇಲೆ ನಿಮ್ಮ ಅಭಯಾಶೀರ್ವಾದ ಸದಾ ಇರಲಿ.. !

ಮಕ್ಕಳಾದ ನರಸಿಂಹ ಪ್ರಸಾದ್ ವಿನಯ್ ಭಾರದ್ವಾಜ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಮನದನ್ನೆಯರಾದ ರಮ್ಯಾ ಮತ್ತು ತೇಜಸ್ವಿನಿ ಅವರ ಶ್ರಮ ಈ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ಪ್ರತಿಯೊಂದರಲ್ಲಿಯೂ ಅಚ್ಚಕಟ್ಟು, ಬಂದವರನ್ನು ಗಮನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ರೀತಿ ಸುಂದರವಾಗಿತ್ತು. ಸುಸಜ್ಜಿತವಾದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ರೂಪುರೇಷೆ ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ಇದ್ದುದ್ದರಿಂದ ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಹೂವಿನ ಸರದಂತೆ ಘಮ ಘಮಿಸಿದ್ದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ.

ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ನಿಮಗೆ ೬೦ ವಸಂತಗಳು ತುಂಬಿದ ಜನುಮದಿನಕ್ಕೆ ಶುಭಾಶಯಗಳನ್ನು ಕೋರುತ್ತಾ, ಷಷ್ಠಿಪೂರ್ತಿ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ಮಿಂದು ತೇಲುತ್ತಿರುವ ನಿಮ್ಮ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಕಡೆಯಿಂದ ಹಾರ್ಧಿಕ ಅಭಿನಂದನೆಗಳು.

ಈ ಶುಭಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಸತತ ೨೫ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ತಾವು ಅನುಭವಿಸಿದ್ದು, ಓದಿದ್ದು, ಕೇಳಿದ್ದು, ಪ್ರವಚನ ಮಾಡಿದ್ದು ಎಲ್ಲವೂ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಬಾಳಿನಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರವಾಗಿ.. ಅದು ಪತ್ರದ ರೂಪ ತಾಳಿ ಓದುಗರನ್ನು ತಲುಪುತ್ತಿತ್ತು. ೨೦೧೫ ರಲ್ಲಿ ಹಂಸ ಅಂಚೆಯಾಗಿ ಓದುಗರ ಮನೆ ಮನಸ್ಸು ಮುಟ್ಟಿದ್ದ ಆ ಲೇಖನಗಳು ಭೋಜ ಪತ್ರೆಯ ಹಾಗೆ ಕಾಗದದ ಮೇಲೆ ಮುದ್ರಣಗೊಂಡು ಹೊತ್ತಿಗೆಯಾದ ಸಂಭ್ರಮವೂ ಸೇರಿದ್ದು ಸಿಹಿಯಾದ ಪಾಯಸಕ್ಕೆ ದ್ರಾಕ್ಷಿ ಗೋಡಂಬಿಯಂತೆ ಸೇರಿತ್ತು.

ಇಂತಹ ತಂದೆ ತಾಯಿಯರನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಮಕ್ಕಳು ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿರಬೇಕು
ಇಂತಹ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪಡೆಯೋಕೆ ತಂದೆ ತಾಯಿಯರು ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿರಬೇಕು..
ಇಂತಹ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳಲು ನಾವು ಪುಣ್ಯಮಾಡಿರಬೇಕು..
ಸಪ್ತರ್ಷಿ ಮಂಡಲದಂತೆ ಎಲ್ಲವೂ ಪೂರ್ವನಿಯೋಜಿತವಾಗಿದ್ದಂತೆ ಭಾಸವಾಯಿತು.

ಗುರುನಾಥರ ಒಂದು ಅಮರವಾಣಿ ನೆನಪಿಗೆ ಬಂತು "ಇದು ನೀ ಇತ್ತ ಮಹೂರ್ತವಲ್ಲ.. ಆ ದೇವನಿತ್ತ ಮತ್ತು ದೇವನಿಟ್ಟ ಮಹೂರ್ತಕ್ಕೆ ನೀ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದ್ದೀಯಾ"

ಈ ಮೇಲೀನ  ಮಾತುಗಳು ಎಷ್ಟು ನಿಜ ಅಲ್ಲವೇ .. ಜೀವನವೆಂಬ ನದಿಯ ಜಾಡು ಹಿಡಿದು ಜ್ಞಾನವೆಂಬ ಕಡಲನ್ನು ಸೇರುವ ತವಕ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಇರುತ್ತೆ ಅಲ್ಲವೇ.. !!!

೩ಕೆ..... ಭಾವ ಹಾಸ್ಯ ಕವಿಯಾನದಲ್ಲಿ....!

ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲು, ಮಣ್ಣು, ಕಡ್ಡಿ, ಕಸ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡು ಮನೆ ಕಟ್ಟುವ ಆಟ, ಇಲ್ಲವೇ ಅಡಿಗೆ ಗುಡಿಗೆ ಆಟ.. ಇವೆಲ್ಲವೂ ನಮ್ಮ ಶಕ್ತ್ಯಾನುಸಾರ ಸಿಕ್ಕ ಪರಿಕರಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂತಸ ಕೊಡುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹವ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದ ನೆನಪು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಇದ್ದೆ ಇದೆ.

ಕನ್ನಡದ ವರ್ಣಮಾಲೆಯಲ್ಲಿರುವ ಅಕ್ಷರಗಳನ್ನು ಒಂದು ಸವಿ ಮುತ್ತಿನಹಾರದಂತೆ ಪೋಣಿಸಿ ತಾಯಿ ಭುವನೇಶ್ವರಿಗೆ ಒಂದು ಮಾಲೀಕೆಯನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುವುದು ಅಡಿಗೆ ಗುಡಿಗೆ ಆಡಿದಷ್ಟೇ ಸುಲಭ ಅನ್ನಿಸಿದರೂ, ಅದಕ್ಕೆ ಬೇಕಾಗುವ ಪರಿಶ್ರಮ, ಶಿಸ್ತು, ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿನ ಅಚಲವಾದ ನಂಬಿಕೆಗಳು ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟೇ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಇರಬೇಕು.

ನಾ ಕಂಡ ಹಾಗೆ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಈ ಸುಂದರ ಮನದ ತಂಡವನ್ನು ಗಮನಿಸಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.. ಇಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಅನ್ನಿಸಿದ್ದು ಹೀಗೆ.....

ಇರುವೆ ಸಾಲುಗಳನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ನಮ್ಮ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ.. ಶಿಸ್ತು ಬದ್ಧ ಸರತಿ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುತ್ತವೆ, ಅವಕ್ಕೆ ಒಬ್ಬ ಮುಂದಾಳತ್ವ ಹೊರುವ ನಾಯಕ ಇರುತ್ತಾನೆ. ಅವನ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತವೆ.. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿಯೇ ತಾವು ಮಾಡಬೇಕಾದ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ಮಾಡಿ ಮುಗಿಸುತ್ತವೆ.. ಎಲ್ಲವೂ ಈ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗಿರುತ್ತವೆ,   ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾ ನಿರ್ಧರಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ನಿರ್ಧರಿಸಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಕೈಹಾಕುತ್ತವೆ..  ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಮಾನ ಜವಾಬ್ಧಾರಿಗಳು ಇರುತ್ತವೆ.. ಯಾರೂ ಹೆಚ್ಚಲ್ಲ, ಯಾರೂ ಕಡಿಮೆಯಲ್ಲ..ತಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಮುಗಿದಾಗಷ್ಟೇ ಇವು ಕೊಂಚಕಾಲ ವಿರಮಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ..

ಹಾಗೆ ನಮ್ಮ ಸುಂದರ ಮನದ ೩ಕೆ ತಂಡ ಕೂಡ..

ಕನ್ನಡ ತಾಯಿಗೆ ಅಕ್ಷರಗಳ ಪುಷ್ಪಮಾಲಿಕೆಯನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ ದಿನಾಂಕ ೨೬. ೧೧. ೨೦೧೬ ಶನಿವಾರ. ಆದರೆ ಇದಕ್ಕೆ ಪೂರ್ವಸಿದ್ಧತೆ ಹಲವು ವಾರಗಳ ಮುಂಚೆಯೇ ನಿರ್ಧರಿತವಾಗಿತ್ತು. ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ರಚಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿ, ಅದಕ್ಕೆ ಸೂಕ್ತ ಬಹುಮಾನವನ್ನು ರೂಪಿಸಿ, ಆಯ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ವಾಚಿಸುವ ಅವಕಾಶ ಕೊಟ್ಟು, ತಾವು ಮಾತ್ರ ವೇದಿಕೆಯ ಒಂದು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಸಂತಸ ಪಡುವ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವಿನ ಮನಸ್ಸು ಈ ತಂಡದ್ದು.

ಆಹ್ವಾನಿಸಿದ ಕವಿತಾ ತರಂಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ತರಂಗಳನ್ನು ಆರಿಸಿ, ಆ ಕವಿತೆಗಳ ಮೇಲೆ ತೇಲುವ ಮನಸ್ಸು ಮಾಡಿದ್ದು ಸುಂದರವಾದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಚಾಲ್ತಿ ನೀಡಿತ್ತು. ಆರಂಭಿಕ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಗೀತೆ, ದೀಪಬೆಳಗುವ ಶುಭ ಕಾರ್ಯ, ನಂತರ ಕವಿತಾ ವಾಚನ. ಹೀಗೆ ಶುರುವಿಟ್ಟು ಈ ಸುಂದರ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ನಗೆಗಡಲಿಗೆ ಕೊಂಡಯ್ದದ್ದು ಕನ್ನಡ ಕೈ ಬಿರುದಾಂಕಿತ ಟಿಪಿಕಲ್ ಅಥವಾ ಟಿ ಪಿ ಕೈಲಾಸಂ ಅವರ ಹೊತ್ತಿಗೆಗಳಿಂದ ಮಸ್ತಕಕ್ಕೆ ನಶೆ ಏರಿಸುವ ಹಾಸ್ಯ ಪ್ರಸಂಗಗಳು. ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ಮಾತಾಡಿದ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಗುರುಗಳು ಶ್ರೀ ಮಂಜುನಾಥ್  ಕೊಳ್ಳೇಗಾಲ ಅವರು, ಆ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಟಿಪಿಕಲ್ ಕಾಲಘಟ್ಟಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ದಿದ್ದರು.

ನಮ್ಮ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಗುರುಗಳ ಭಾಷೆ, ಅದರ ಪ್ರಯೋಗ, ಹಾಸ್ಯವನ್ನು ಹಾಸ್ಯವಾಗಿಯೇ ಹೇಳುವ ಅವರ ಶೈಲಿ, ಅದ್ಭುತ ಎನ್ನಿಸಿತು, ಕೈಲಾಸಂ ಅವರ ಅನೇಕ ಪ್ರಹಸನಗಳ ತುಣುಕನ್ನು ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ, ಕಿವಿಯ ತಮಟೆಯ ಮೇಲೆ ಹಾಗೆ ತಂದು ಕೂರಿಸಿದ್ದು, ನಮ್ಮ ಗುರುಗಳ ಭಾಷೆಯ ಮೇಲಿನ ಹಿಡಿತಕ್ಕೆ ಒಂದು ಸಾಕ್ಷಿ. ಇನ್ನೂ ಕೇಳುವ ಹಂಬಲ ಇತ್ತು, ಅದನ್ನು ಅರಿತೋ ಏನೋ, ಕೈಲಾಸಂ ಅವರ ಒಂದು ಪ್ರಹಸನವನ್ನು ೩ಕೆ ತಂಡದ ಪಟಾಲಂಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ರಂಗಕ್ಕೆ ತರುವ ಹಂಬಲ ಇದೆ ಎಂದಾಗ.. ಇಡೀ ೩ಕೆ ತಂಡವೇ ಓಕೆ ಎಂದು ಅಂಗೀಕರಿಸಿತು. ಆ ಮಹತ್ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಕಣ್ಣು ಕಿವಿ ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ!

ಅಮ್ಮ ಅಂದರೆ ಅಮ್ಮ, ಅಪ್ಪ ಅಂದರೆ ಅಪ್ಪ, ಯಾನ ಅಂದರೆ ಪ್ರಯಾಣ ಎಂಬ ಮಾತುಗಳಷ್ಟೇ ಗೊತ್ತಿದ್ದ ನಮಗೆ, ಅಮ್ಮ ಅಂದರೆ ತನ್ನ ಕಂದನಿಗೆ ಸಿಹಿ ಸುಳ್ಳುಗಳನ್ನು ಹೇಳಿ, ಭರವಸೆ ತುಂಬಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಉದಾತ್ತ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಬೆಳೆಸುವ ಒಂದು ಮಮತಾ ಮಯಿ ಎಂದು ತೋರಿಸುವ "ಅಮ್ಮ ಹೇಳಿದ ಎಂಟು ಸುಳ್ಳುಗಳು" ಕತೃ.
ಅಪ್ಪ ಎಂದರೆ ಶಕ್ತಿ ಯುಕ್ತಿ ತುಂಬಿಸಿ ಹುರಿದುಂಬಿಸಿ ಆಕಾಶದಷ್ಟೇ ವಿಶಾಲ ತನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಎಂದು ತೋರಿಸುವ "ಅಪ್ಪ ಅಂದರೆ ಆಕಾಶ".. ಬರಿ ಯಾನ ಮಾಡಬೇಡಿ, ಭಾವ ತೀರದಲ್ಲಿ ಪಯಣಿಸಿ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಲೇ "ಭಾವ ತೀರಾ ಯಾನ" ಹೊತ್ತಿಗೆಯನ್ನು ತಂದು, ಹಾಡು ಹುಟ್ಟುವಾಗ ಸಂದರ್ಭ ಹೇಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು "ಹಾಡು ಹುಟ್ಟಿದ ಸಮಯ"ವನ್ನು ತಮ್ಮ ಅಕ್ಷರಗಳ ಗಡಿಯಾರದಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಿದ ಶ್ರೀ ಮಣಿಕಾಂತ್ ರವರಿಗೆ ವರ್ಷದ ರಾಜ್ಯೋತ್ಸವ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಕೊಟ್ಟು ಗೌರವಿಸಿದ್ದು ಪ್ರಶಸ್ತಿಗೆ ಒಂದು ಗೌರವ ಸಿಕ್ಕಿದಂತೆ ಆಗಿತ್ತು.

ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದ ಕವಿಗಳ ಕೃತಿಗಳ ವಾಚನ, ಸಮಯ ಸಾಲದೇ ಬಾರದ ಕವಿಗಳ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ನೂತನ್ ರವರು ವಾಚಿಸಿದ್ದು ಸುಲಲಿತವಾಗಿತ್ತು.

ಉತ್ಸಾಹ ಪುಟಿಯುವ ಯುವಕ ಶಶಿ ಗೋಪಿನಾಥ್ ಅವರ ಚುಟುಕು ಹಾಸ್ಯ, ನೃತ್ಯ, ಕನ್ನಡದ ಚಿತ್ರ ರಂಗದ ಕಲಾವಿದರ ಅಣುಕು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು. ಇದರ ಮಧ್ಯೆ ಊಟದಲ್ಲಿ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಎನ್ನುವ ಹಾಗೆ ಅರುಣ್ ಶೃಂಗೇರಿ ಅವರ ಚುಟುಕು ಅಣುಕು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿಯಷ್ಟೇ ಸವಿಯಾಗಿತ್ತು.

ಸ್ಪಟಿಕದಲ್ಲಿ ಲೋಪವಿರೋದಿಲ್ಲ, ಕಲೆಇರೋದಿಲ್ಲ.. ಹಾಗೆ ೩ಕೆ ತಂಡದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿಯೂ ಪೂರ್ಣಚಂದ್ರನಂತೆ ಪ್ರಕಾಶಿಸುವ ಹೊಂಬೆಳಕು ಸದಾ ಇದ್ದೆ ಇರುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಇನ್ನೊಂದು ಸಾಕ್ಷಿ ಈ ಸಮಾರಂಭ.. ! 

ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡಲು, ಬರೆಯಲು ಹೋಗುವುದಕ್ಕಿಂತ.. ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ನಾ ಕಂಡು ಕೊಂಡ ಸರಳ ತತ್ವಗಳು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಮುದ ಕೊಡುತ್ತದೆ.

ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆ ದಿಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆ ಆಗಿಯೇ ಆಗುತ್ತದೆ
ಅಲೆಗಳು ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿರುವ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ತನ್ನ ತೆಕ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಸೆಳೆದುಕೊಂಡು ಸಾಗುವಹಾಗೆ, ಈ ಸುಮಧುರ ಮನಸ್ಸಿನ ತಂಡ ತಾವು ಮಾಡುವ ಅವರ ಮಾತಿನಲ್ಲಿಯೇ ಹೇಳುವ "ಅಳಿಲು ಸೇವೆ" ಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲ ಸೆಳೆದುಕೊಂಡು ಸಾಗುತ್ತಿರುವುದು ಶ್ಲಾಘನೀಯ
ಪ್ರತಿಭೆಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಉತ್ತಮ ವೇದಿಕೆ ಕಲ್ಪಿಸುತ್ತಾ, ತಾವು ಮಾಡುವ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ದೂರದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ನೋಡುತ್ತಾ, ಮಿಕ್ಕವರಿಗೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡುವ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಮನಸ್ಸ್ಸು ಈ ಜೇನುಮನದ ತಂಡದ್ದು.

ಒಂದು ಸುಂದರ ಸಂಜೆಯನ್ನು ಅಷ್ಟೇ ಸಾರ್ಥಕತೆಯಿಂದ ಕಳೆದ ಅನುಭವ ನನ್ನ ಮನದಿಂದ ಮೂಡಿದ ಭಾವಗಳು ಅಕ್ಷರಗಳಾಗಿ, ಪದಗಳಾಗಿ ಮೇಲಿನ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಹರಡಿಕೊಂಡಿದೆ. 

ದೇವರು ನಕ್ಕೆ ನಗುತ್ತಾನೆ - ೧

ಸುಮಾರು ಎರಡು ಘಂಟೆಗಳ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಎರಡು ಅಂತರಂಗ ಬಹಿರಂಗ ಶುದ್ಧಿ ಮಾಡುವಂತಹ ದೇವರ ನಗು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡೆ.. 

**************

ಘಟನೆ - ೧

ಜೀವನ ಯಾವಾಗ ಸಾರ್ಥಕ ಅನ್ನಿಸೋದು...... ಭಗವಂತನ ಆಶೀರ್ವಾದದ ಕಿರಣಗಳು ತಲುಪಿದಾಗ

ಅಂಥ ಒಂದು ಘಟನೆ

ನಮ್ಮ ಆಫೀಸ್ ಗೆ ಹೊಸ ಉಗ್ರಾಣ ಬಾಡಿಗೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡವು

ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಕಾವಲುಗಾರನ ಹತ್ತಿರ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ

ಏನಾದರೂ ಕೆಲಸ ಕೊಡಿ ಸರ್ ಎಂದರು

ಅದು ಇದು ಮಾತಾಡುತ್ತ ...ಪರಿವಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿದೆ...(ನಾ ಹಾಗೆ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಕೇಳೋಲ್ಲ..ಇಂದು ಯಾಕೆ ಕೇಳಿದೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ...)

ಹೆಂಡತಿ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ಗೆ ತುತ್ತಾಗಿ ೮ ತಿಂಗಳು ಮುಂಚೆ ಸತ್ತು ಹೋದಳು

ನನಗೆ ಓದು ಬರಹ ಬರೋಲ್ಲ

ಮಕ್ಕಳು ಓದಲಿ ಅಂತ ಆಸೆ...

ಇರೋಕೆ ಮನೆ ಅಂತ ಇಲ್ಲ

ಚಿಕ್ಕ ಮನೆ ಮಾಡಬೇಕು ಹುಡಕಬೇಕು... ಹೀಗೆ ಸಂಕೋಚದಿಂದಲೇ ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದ ಬಗ್ಗೆ  ಪುಟ್ಟ ವಿವರಣೆ ನೀಡಿದರು 

ಮಕ್ಕಳು ಏನು ಓದುತ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ ಎಂದೆ..

ಚಿಕ್ಕವನು ಎಂಟನೆ ತರಗತಿ,  ದೊಡ್ಡವನು ಸಿವಿಲ್ ಇಂಜಿನೀಯರಿಂಗ್ ಮೊದಲನೆ ವರ್ಷ ಅಂದರು...

ಒಂದು ಕ್ಷಣ.. ನಾ ಹಾಗೆ ನಿಂತೆ.. ತಕ್ಷಣ ಮತ್ತೆ ಸಹಜ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬಂದು, ಅವರ, ಮಣ್ಣಿನ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ, ಗಲೀಜಾಗಿದ್ದ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಗಮನಿಸದೆ ಆಲಂಗಿಸಿದೆ.. ಅವರು  ಆ ಕ್ಷಣವನ್ನು ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದರು. 

ತಲೆ ಎತ್ತಿ ನೋಡಿದೆ ದೇವರು ನಕ್ಕು ಒಮೆ ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸಿದ....ತನ್ನ ಇರುವನ್ನು ಆಗಸದಿಂದ ಧುಮುಕುತ್ತಾ ಇರುವ ಕಿರಣಗಳನ್ನು ಭುವಿಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಸಂತೈಸಿದ ಹಾಗೆಯೇ ಸಂತಸಪಟ್ಟ. 

ತುಮಕೂರು ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದ ಚಿತ್ರ

**********

ಘಟನೆ - ೨

ದೇವರು ಯಾಕೋ ಇಂದು ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ನಗುತ್ತಿದ್ದ 

ಆಫೀಸ್ ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಕ್ಯಾಬ್ ಇಳಿದು ಮನೆ ಕಡೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೆ 

ಬೆನ್ನಿಗೆ,  ಝಾನ್ಸಿ ರಾಣಿ ಲಕ್ಷ್ಮಿಬಾಯಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಹಾಗೆ, ಲ್ಯಾಪ್ಟಾಪ್ ಬ್ಯಾಗ್ 

ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕತ್ತಿಯ ಬದಲು ಊಟದ ಡಬ್ಬಿ.. 

ಇನ್ನೊಂದು ಕೈಯಲ್ಲಿ, ಆಗಷ್ಟೇ ಗೋಪಾಲ ವಾಯಪೇಯಿ ಸರ್ .. ನಾನು ಹಾಕಿದ ಒಂದು ಪೋಸ್ಟಿನ ಕಾಗುಣಿತ ತಿದ್ದಿ ಹೇಳಿ ಸಂದೇಶ ಕಳಿಸಿದ್ದರು.. ಅದನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಿದ ಮೇಲೆ, ಮೊಬೈಲನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು,  ಅವರ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿಯೇ ಜವಾರಿ ಭಾಷೆ ಅದು ಇದು ಎಂದು ಅವರ ಪೋಸ್ಟ್ ಗಳನ್ನು ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದೆ 

ರಂಗು ರಂಗಿನ ಚಿತ್ತಾರ ಮೂಡಿಸಿದ್ದ ಆಗಸ ನೋಡುತ್ತಾ ಸುತ್ತಾ ಮುತ್ತಾ ನೋಡುತ್ತಾ  ಮನೆ ಕಡೆಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೆ 

"ಸರ್ ಸರ್.. "

ಯಾರೋ ಕೂಗಿದ ಹಾಗೆ ಅನ್ನಿಸಿತು.. 

ಕರೆಬಂದ ಕಡೆ ತಿರುಗಿ ಏನು ಅಂಥ ಹುಬ್ಬು ಹಾರಿಸಿದೆ 

ಊಟದ ಡಬ್ಬಾ ನೀವೇ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತೀರಾ ಅಂಥ ಒಂದು ಅಪರಿಚಿತ ವ್ಯಕ್ತಿ ಕೇಳಿತು 

"ಹೌದು" ಎಂದೇ 

"ನಾವು ಒಂದು ಜವಾರಿ ಹೋಟೆಲ್ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ.. ತಿಂಡಿ ಊಟ ಎಲ್ಲಾ ಜವಾರಿ ಸ್ಟೈಲ್ ನಲ್ಲಿ ಕೊಡುತ್ತೇವೆ.. ಪ್ರತಿದಿನವೂ ಬನ್ನಿ ಸರ್"

ನಾ ಒಮ್ಮೆ ತಲೆ ಎತ್ತಿ ನೋಡಿದೆ.. ದೇವರು ಶ್ರೀ ಮಜಾ ಮಾಡು ಅಂದ ಹಾಗೆ ಅನ್ನಿಸಿತು.. ನಕ್ಕೆ 

"ಇಲ್ಲ ಸರ್ ನನ್ನ ಹೆಂಡ್ರವ್ವ ಊಟ ತಿಂಡಿ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತಾಳೆ" ಅಂದೆ..

ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಈ ಉತ್ತರ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿರಲಿಲ್ಲ ಒಮ್ಮೆ ಅವರ ಮುಖ ನೋಡಿದೆ.. 

ನೂರು ಕಣ್ಣು ಸಾಲದು ನಿಮ್ಮ ನೋಡಲು ಅನ್ನುವ ಅಣ್ಣಾವ್ರ ಹಾಡು ನೆನಪಿಗೆ ಬಂತು.. 

"ಓಹ್ ಹೌದಾ.. " ಅಂಥ ದೀರ್ಘ ಉಸಿರು ಬಿಟ್ಟರು.. 

ಅವರ ಆ ಉಸಿರಿನಲ್ಲಿ ೧) ನನಗೆ ಮದುವೆ ಆಗಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವ ಅರ್ಥವಿತ್ತೇ 

                          ೨) ಓಹ್ ಹೆಂಡ್ರವ್ವ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿಕೊಡ್ತಾಳೆ. ಎಷ್ಟು ಪುಣ್ಯವಂತನಪ್ಪ ಅಂದುಕೊಂಡ್ರಾ 

                          ೩) ಪಾಪಿ ಮುಂಡೇದು.. ಹೋಟೆಲನ್ನಲ್ಲಿ ತಿನ್ನೋಕೆ ದುಡ್ಡು ಎಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತೆ.. ತಾನೇ ಮನೇಲಿ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು.. ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಕಥೆ ಹೇಳುತ್ತಾ ಇದೆ... ಎಂದು ಕೊಂಡರೇ.. 

ಯಾವುದು ಗೊತ್ತಾಗ್ಲಿಲ್ಲಾ...

ಆದರೆ ತಲೆ ಎತ್ತಿ ನೋಡಿದಾಗ.. ದೇವರು ಮುಸಿ ಮುಸಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದದು ತುಸು ಜೋರಾಗಿಯೇ ಕೇಳಿಸಿತು.. 

ಹಹ್ಹಹಹಹಹಃ